Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

ΟΚΑΔΕ...

Ο ΟΚΑΔΕ ενημερώνει τους φίλους και τα μέλη του για το υπόλοιπο πρόγραμμα αγώνων που απομένει για το 2010:

• 12 -13 Νοεμβρίου 2010, Α.Κ.Ι. Έρευνας κυνηγίου και Μεγάλης Έρευνας ( με απονομή CACIT) και Πρακτικό κυνήγι (με απονομή CACT) στo Λαγκαδά σε πεδινή πέρδικα. (Ο αγώνας αυτός εντάσσεται στο κύπελλο ΚΟΕ)
• 20-21 Νοεμβρίου 2010, Α.Κ.Ι. Πρακτικού Κυνηγίου στον ελεύθερο κυνηγότοπο Παλαιοδελί Φαρσάλων, αρμοδιότητας Δασαρχείου Λαρίσσης με απονομή CACT σε Μπεκάτσα και επιλογή εθνικών ομάδων Πόιντερ και Σέττερ για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πρακτικού Κυνηγίου σε μπεκάτσα. (Ο αγώνας αυτός εντάσσεται στο κύπελλο ΚΟΕ)
• 4 - 5 Δεκεμβρίου 2010, Α.Κ.Ι. Πρακτικού Κυνηγίου στην θέση Νεραϊδοχωρίου- Στουρναραίικα αρμοδιότητας Δασαρχείου Τρικάλων με απονομή CACT σε Μπεκάτσα .
• 11-12 Δεκεμβρίου 2010, Πρακτικό Κυνήγι στην περιοχή Ζ.Ε.Σ. όρους Αιγάλεω (Σχιστού) Ν.Αττικής με θήραμα πέρδικα Τσούκαρ και απονομή CACT.

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Η «αριστοκρατική» Benelli...

Η Lord βασίζεται στο «θεμέλιο» της Rafaello διαμετρήματος 20, που προσφέρει ιδανική πλατφόρμα για τη δημιουργία μιας κομψής καραμπίνας, λόγω ελάχιστου βάρους και γενικής κομψότητας του σχήματος του όπλου. Επίσης το Rafaello θυμίζει λίγο τα όπλα της δεκαετίας του 1980, έχοντας έτσι και παραδοσιακή ατμόσφαιρα.

Πάνω σε αυτό το «θεμέλιο» η Benelli χτίζει το lord, επιστρατεύοντας την τέχνη του Ιταλού δερματοτεχνίτη. Η χρήση δέρματος σε ένα όπλο παρουσιάζει δυσκολίες, γι’ αυτό και αξίζει να δούμε πώς οι τεχνίτες της Benelli τις αντιμετώπισαν.
Η «αριστοκρατική» Benelli

Το κοντάκι είναι ένα περίπλοκο σχήμα χωρίς καμία επίπεδη επιφάνεια. Δεν είναι εύκολο να τυλιχτεί με δέρμα. Γι’ αυτό οι σχεδιαστές της Benelli «έσκαψαν» ένα λούκι περιμετρικά στο κοντάκι και εκεί διπλώνει το δέρμα. Ενα παρόμοιο τελείωμα στο δέρμα υπάρχει και στη λαβή, όπου υπάρχει μια καινοτομία της Benelli: ένα βιδωτό καπάκι στη λαβή κρύβει την αναδίπλωση του δέρματος και προορίζεται για αλλαγή με μια μεταλλική ασπίδα, που θα φέρει... τα αρχικά του κατόχου του όπλου! Το πέλμα του κοντακιού είναι ξύλινο. Το όπλο συνοδεύεται από δεύτερο πέλμα από ελαστομερές υλικό. Και όπως όλα τα Benelli, συνοδεύεται από κολάρα ρύθμισης και αορτηριούχους. Η πάπια είναι και αυτή καλυμμένη με δέρμα, αλλά αφήνει τα άκρα ακάλυπτα για να φαίνεται ότι κάτω από το δέρμα υπάρχει καρυδιά (και μάλιστα καλής ποιότητας). Από ξύλο είναι και το κοντάκι, εάν και θα περίμενε κανείς το κοντάκι να είναι συνθετικό, αφού δεν φαίνεται. Ομως η Benelli δεν επέλεξε τον εύκολο και φθηνότερο δρόμο, και το κοντάκι κάτω από το δέρμα είναι ξύλινο!

Η βάση συμβαδίζει αισθητικά με το δέρμα του κοντακιού. Η ανοδίωση της βάσης έχει ένα καφέ χρώμα που αντανακλά το καφέ του δέρματος. Στα πλαϊνά της βάσης οι επιφάνειες είναι «σαγρέ», «ταιριασμένες» με την υφή του δέρματος του κοντακιού.

Η κάννη...
Η κάννη του Lord έχει ρίγα από ανθρακονήματα, εξαιρετικά ελαφριά και αποσπώμενη, αν ποτέ ο κάτοχος θελήσει να την αλλάξει... Οταν συναρμολογηθεί το όπλο, παρουσιάζει ένα όμορφο σύνολο, ενώ -παραδόξως- η ρίγα από ανθρακονήματα δένει ευχάριστα με το δέρμα και την καφέ βάση. Εξυπακούεται ότι η κάννη έχει θαλάμη 76 χιλιοστών, έχει υποστεί δοκιμή στις 1370 πιέσεις και έχει πιστοποίηση για ατσάλινα σκάγια.

Γιατί όμως φτιάχτηκε αυτό το όπλο; Προφανώς, η Benelli θέλησε να επιδείξει την ικανότητά της να φτιάξει όπλα, εξίσου κομψά με τα ακριβά δίκαννα που παράγουν οι μεγάλοι Ιταλοί κατασκευαστές του Gardone. Η πρωτοτυπία του δερματοκαλυμμένου κοντακιού και της καφέ βάσης είναι αρκετά για να βάλουν το Lord στην κατηγορία των συλλεκτικών όπλων.

Οπως αρμόζει σε ένα συλλεκτικό κομμάτι, η Lord συνοδεύεται από μια θήκη ισάξιας κομψότητας και ακριβής κατασκευής. Η εσωτερική φόδρα της θήκης είναι δερμάτινη, από μαλακό σουέντ δέρμα. Τα εξτρά του όπλου (τσοκάκια, αορτηριούχοι και άλλα) είναι σε ένα σακουλάκι πορφυρό, ενώ ένα παρόμοιο χιτώνιο καλύπτει τις κάννες.

Η Lord έχει λιανική 2.700 ευρώ. Τα όπλα Benelli εισάγονται από την Κύργιας ΑΕ, τηλέφωνο 2310-784083.

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΥΠΡΙΔΗΜΟΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΑΡΗΣ ΓΚΙΚΑΣ

ΝΕΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ...

Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο που προέκυψε μετά τις αρχαιρεσίες την Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010, έχει ως εξής:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Φουτρής Ιωάννης
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Α΄ : Μαγουλάς Θεόδωρος
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Β΄ : Καμπέρης Δημήτριος
Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ : Γιανναράς Ηλίας
ΤΑΜΙΑΣ : Γκουζούνας Δημήτριος
ΜΕΛΟΣ & Πρόεδρος επιτροπής Κριτών : Πονηρέας Διονύσιος
ΜΕΛΟΣ : Καραστάθης Ευθύμιος

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Νεκρός 65χρονος σε κυνήγι αγριογούρουνου...

Τραγικό θάνατο βρήκε για μια ακόμη φορά ένας κυνηγός αγριογούρουνου.

Τις πρωινές ώρες της 24ης Οκτωβρίου 2010 στην αγροτική περιοχή ¨Βαθιά Λάκα¨ Σπαναϊικων Φαλαισίας Αρκαδίας κυνηγός ηλικίας 65 ετών, κάτοικος περιοχής, κυνηγώντας αγριόχοιρους, κατά τον χρόνο που ευρίσκετο σε αναμονή, πυροβολήθηκε με κυνηγετικό όπλο από άγνωστο μέχρι στιγμής δράστη, ο οποίος προφανώς τον εξέλαβε ως θήραμα, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του.

- Ο ανωτέρω κυνηγός βρέθηκε νεκρός την 08:10 ώρα χθες από συγχωριανό του.

- Έρευνα – προανάκριση για την υπόθεση ενεργεί το Α. Τ. Μεγαλόπολης σε συνεργασία με το Τ. Α. Τρίπολης.

Ακόμη μια Απόφαση για να καταργηθεί το κυνήγι στην Ελλάδα...

Εκ μέρους των 230.000 κυνηγών της χώρας μας, θέλουμε να καταγγείλουμε το γεγονός ότι με αφορμή και πρόσχημα την έκδοση νέας Κ.Υ.Α., που αφορά τον καθορισμό των μέτρων ειδικής προστασίας της άγριας ορνιθοπανίδας στις Ζώνες Ειδικής Προστασίας, οι συντάκτες της επιχειρούν, κατά τρόπο απροκάλυπτο και χωρίς κανένα λόγο που να εκπορεύεται από τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των σχετικών Οδηγιών, να αλλάξουν την υφιστάμενη νομοθεσία για το κυνήγι, με πληθώρα αυθαίρετων και αδικαιολόγητων περικοπών και περιορισμών.
Περικοπές και περιορισμοί σχετικά με τις ΖΕΠ που δεν συναντιόνται σε καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αγνοώντας το Ευρωπαϊκό δίκαιο, τις θέσεις και αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, την ανάγκη της ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας και το τεράστιο έργο (με πράξεις και όχι με λόγια) των Κυνηγετικών Οργανώσεων στη φύση και το περιβάλλον!
Επομένως, γίνεται σαφές ότι, οι συντάκτες της Κ.Υ.Α. υιοθετούν καθαρά αντικυνηγετικές θέσεις συναισθηματικού περιεχομένου, που εκφράζουν προσωπικές προτιμήσεις και συμφέροντα των Μ.Κ.Ο. Γι' αυτό χωρίς επιχειρήματα, απορρίπτουν τις τεκμηριωμένες προτάσεις της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, αφού σκοπός τους δεν είναι να προβούν σε μία ορθολογική διαχείριση του περιβάλλοντος και της θηρευτικής δραστηριότητας αλλά, απλά, ν α καταργήσουν το κυνήγι στη χώρα μας, με διάφορες προφάσεις και αφορμές.
Ποιος έδωσε σ' όλους αυτούς που θέλουν να εξασφαλίσουν τον πακτωλό των προγραμμάτων από το δημόσιο, την εντολή να υποκαθιστούν την Πολιτεία; Είναι ένα εύλογο ερώτημα που πλανάται σε όλους τους πολίτες - κυνηγούς! Στη σημερινή εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, που ο κόσμος δεν ξέρει τι τον περιμένει αύριο, ή πως θα ρυθμίσει τη ζωή του, είναι ανεπίτρεπτο κάποιες Μ.Κ.Ο. από προσωπική καθαρά επιθυμία ή συμφέροντα να σκορπούν αβεβαιότητα και αγανάκτηση σε 230.000 πολίτες.
Ποιος έχει το δικαίωμα σ' αυτήν ακριβώς την εξαιρετικά δύσκολη, έως τραγική, οικονομική συγκυρία να στερεί από την πραγματική οικονομία πάνω από δύο δισεκατομμύρια ευρώ που δαπανώνται ετησίως για την κυνηγετική δραστηριότητα για να ικανοποιήσει προσωπικές επιθυμίες; Είναι ένα εύλογο ερώτημα.
Συγκεκριμένα, η Κ.Υ.Α. χαρακτηρίζεται από:
α) τη νομική σύγχυση με υφιστάμενες, καταργούμενες, τροποποιούμενες διατάξεις με αλληλοκαλύψεις και αντιφάσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν πρόκειται για εργασία που αφορά την σύνταξη σχεδίου Κ.Υ.Α., αλλά ανεπιτυχή προσπάθεια μεταμόρφωσης έκθεσης ιδεών σε νομικό κείμενο. Η σύνταξη αυτής της Έκθεσης φαίνεται να στοίχισε στο Ελληνικό Δημόσιο αρκετές χιλιάδες ευρώ
β) το στήσιμο μιας ακόμα βιομηχανίας μελετών, και μάλιστα ορνιθολογικών, που φαντάστηκαν κάποιοι (άρθρο 4, 5 και Παράρτημα ΙΙ "Προδιαγραφές και Περιεχόμενο Ορνιθολογικών Μελετών")
γ) τη δημιουργία μιας ακόμη περιττής Επιτροπής με την ονομασία Ο.Ε.Ζ.Ε.Π., που φωτογραφίζει την συμμετοχή συγκεκριμένης Μ.Κ.Ο. που θα την υποστηρίζει και με ειδικούς επιστήμονες!! (άρθρο 17)
δ) τη θέσπιση χρονοβόρων, ατελέσφορων διαδικασιών άγνωστου χρονικού ορίζοντα, δημιουργώντας δεσμεύσεις προς την Ε.Ε., που επειδή είναι πρακτικά αδύνατο να πραγματοποιηθούν, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέα καταδίκη της χώρας. Υπογραμμίζουμε ότι οι καταδίκες της Ελληνικής Δημοκρατίας για τις Ζ.Ε.Π. οφείλονται κυρίως στο ότι η χώρα μας, αποδεχόμενη τέτοιες υποδείξεις, δεσμεύθηκε στο παρελθόν με υποσχέσεις που ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν!!
Η επανάληψη αυτού του σφάλματος ενισχύει ακόμη περισσότερο το ερώτημα που διατρέχει όλους: Γιατί το κράτος έχει παραδοθεί στις επιδιώξεις των Μ.Κ.Ο.;
Πρόταση:
Να απαλειφθούνε όλες οι αναίτιες, ατεκμηρίωτες περικοπές της υφιστάμενης νόμιμης θηρευτικής δραστηριότητας, η οποία κατ' επανάληψη έχει κριθεί από το Δ.Ε.Κ. και την Ε.Ε. ως πλήρως εναρμονισμένη με την Οδηγία 79/409/ΕΟΚ, με την αντικατάσταση του άρθρου 9 του Σχεδίου ως εξής:
"Με απόφαση του Υπουργού Π.Ε.Κ.Α., είναι δυνατόν να λαμβάνονται ιδιαίτερες ρυθμίσεις σε ό,τι αφορά τη θήρα, με την προϋπόθεση ότι η απόφαση αυτή βασίζεται σε πρόσφατα επιστημονικά και τεχνικά δεδομένα που προσιδιάζουν σε κάθε ειδική περίπτωση και αποδεικνύουν ότι η άσκηση της θήρας στις συγκεκριμένες Ζ.Ε.Π., ή τμήματα αυτών, έχει σημαντική αρνητική επίδραση σε σχέση με τους αντικειμενικούς σκοπούς ίδρυσής τους."
Με την πρόταση αυτή εξαλείφονται οι αναίτιες και ατεκμηρίωτες απαγορεύσεις θήρας για τα υδρόβια, για την ασπρομέτωπη χήνα, για την πετροπέρδικα, για την εκγύμναση σκύλων, για την θήρα από υπερυψωμένες ή μη εγκαταστάσεις κ.α.. Όλες οι παραπάνω απαγορεύσεις δεν συνοδεύονται από επιστημονική μελέτη που να καταδεικνύει τη σημαντική αρνητική επίδρασή τους σε σχέση με τους αντικειμενικούς σκοπούς ίδρυσης της κάθε Ζ.Ε.Π., όπως σαφέστατα ορίζει η Οδηγία 79/409/ΕΟΚ στην παράγραφο 4 του άρθρου 4.
Απλώς επιβεβαιώνουν, για μια ακόμη φορά, την απόφαση της Πολιτείας να καταργήσει την κυνηγετική δραστηριότητα στη χώρα μας!

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΙΩΑΝ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚ. ΠΑΠΑΔΟΔΗΜΑΣ

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

«ΕΦΕΥΡΗΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ...

ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ Για γέλια και για κλάματα ο νόμος για τα όπλα

Το νομοσχέδιο που θα αλλάξει το καθεστώς της κατοχής κυνηγετικών και σκοπευτικών όπλων έχει ήδη κατατεθεί για διαβούλευση από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, μόνο που εκτός από... τον «οπλοφοβικό» χαρακτήρα του ζητάει και το... αδύνατο!

Κάθε όπλο -λέει το νομοσχέδιο- θα φέρει αριθμό και σήμανση με τέτοιον τρόπο και σε τέτοιο σημείο που θα καθιστά το όπλο ανενεργό αν γίνει απόπειρα αφαίρεσης της σήμανσης. Αυτό είναι τεχνικά αδύνατο! Δεν υπάρχει τεχνικό μέσο που θα καθιστά ένα όπλο αδρανές αν του αφαιρέσεις τον αύξοντα αριθμό και λοιπές σφραγίδες.

Ιδού το επίμαχο απόσπασμα του νομοσχεδίου: «Η σήμανση αυτή πρέπει να εμφανίζεται σε ουσιώδες τμήμα του πυροβόλου όπλου, ώστε η καταστροφή της να καθιστά το όπλο άχρηστο».

Η παρανόηση είναι εκπληκτική. Η ΕΕ αναφέρει ότι η καταστροφή του «καίριου σημείου» (και όχι της σήμανσης) καθιστά το όπλο ανενεργό! Καλά δεν υπάρχει σε αυτήν τη χώρα με τα τόσα φροντιστήρια ξένων γλωσσών ΕΝΑ άτομο που να ξέρει στοιχειώδη αγγλικά στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ώστε να διαβάσει και να μεταφέρει σωστά την Κοινοτική Οδηγία;

Επιπλέον, σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, όταν εισρέουν στη χώρα φτηνά όπλα κυνηγίου και σκοποβολής, αναμέναμε μια διευκόλυνση της εγχώριας παραγωγής ή τουλάχιστον της μερικής συναρμολόγησης. Αντίθετα, όμως, η επιμονή στην άδεια από τουλάχιστον τέσσερα υπουργεία (Δημοσίας Τάξεως, Βιομηχανίας, Περιβάλλοντος, Εθνικής Αμυνας) για τη δημιουργία μιας μονάδας συναρμολόγησης, εκμηδενίζει την όποια σκέψη για μια τέτοια ΕΛΛΗΝΙΚΗ επιχείρηση.

Η αιτιολόγηση για τον νέο νόμο επικαλείται το πρωτόκολλο του ΟΗΕ για τον περιορισμό της παράνομης εμπορίας πυροβόλων όπλων και την Οδηγία της ΕΕ. Ομως, ενώ τα δύο αυτά ζητούν περιορισμό της παράνομης εμπορίας ΠΥΡΟΒΟΛΩΝ όπλων, το νομοσχέδιο, σε μια διεθνή πρωτοτυπία, επιβάλλει περιορισμούς ακόμα και στα ΑΕΡΟΒΟΛΑ όπλα.

Τα όπλα κρότου έχουν και αυτά την τιμητική τους, με δρακόντειους περιορισμούς και γραφειοκρατικές διαδικασίες, ακόμα και... για τους εφέτες αγώνων, που πρέπει πλέον να βγάζουν ειδική... άδεια για να τα κατέχουν. Ανάλογη άδεια πρέπέι να έχουν και οι εκπαιδευτές ή κυναγωγοί κυνηγετικών σκύλων.

Επίσης από το πρωτόκολλο του ΟΗΕ εξαιρούνται τα παλιά όπλα κατασκευασμένα πριν από το 1899 και σύγχρονα αντίτυπά τους, ενώ στο νομοσχέδιο δεν γίνεται ανάλογη μνεία. Προφανώς σε εμάς περνάνε μόνο οι περιορισμοί και καμία διευκόλυνση για τους συλλέκτες.

Οι περιορισμοί του νομοσχεδίου βαδίζουν στα γνωστά ελληνικά πρότυπα της σταδιακής δυσχέρανσης και της διογκούμενης γραφειοκρατίας, που δεν συμβαδίζει με την πρακτική άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τρανό παράδειγμα οι διόπτρες. Είναι νόμιμες σε όλες τις χώρες της ΕΕ και αλλού. Η Ελλάδα επιμένει να τις δαιμονοποιεί, λες και η διόπτρα διά μαγείας αυξάνει την επικινδυνότητα του όπλου στο οποίο θα βιδωθεί.

Η αλήθεια είναι ότι η διόπτρα δεν διευκολύνει τη σκόπευση. Αυτό που κάνει η διόπτρα είναι ότι καθιστά την αναγνώριση του στόχου ευκολότερη και έτσι αποφεύγονται ατυχήματα του στυλ «τον πήρα για γουρούνι και έριξα». Η Ελβετία επιβάλλει τη χρήση διόπτρας στο τριχωτό θήραμα, ενώ η Βρετανία τη συνιστά με έμφαση στο κυνήγι τριχωτού (βλέπε προτροπή της Επιτροπής Διαχείρισης Ελαφοειδών), η Ελλάδα όμως την... απαγορεύει και τη διώκει!

Και βέβαια η μοναδική ελληνική τακτική της έκδοσης άδειας κατοχής για κάθε όπλο ξεχωριστά, αντί για μια άδεια ανά κάτοχο στην οποία καταγράφονται όλα τα όπλα του συνεχίζει ακάθεκτη. Οπως ακάθεκτη συνεχίζει η έκδοση αδειών αγοράς, κατοχής και πώλησης όταν όλοι οι πολιτικοί καυτηριάζουν την γραφειοκρατία και την πολυπλοκότητα της διοίκησης. Ισως τελικά να χρειαζόμαστε και εμείς ένα σύστημα «One Stop Shop και Fast Track» που θα απλοποιεί τη ζωή μας.

Αυτό που λείπει από το νομοσχέδιο, όπως και από τους παλαιότερους νόμους περί όπλων, είναι η διευθέτηση πρακτικών θεμάτων που προκύπτουν από το γενικότερο δίκαιο. Η ιδιοκτησία, κατοχή, κληρονόμηση, είναι αρχές δικαίου που αγγίζουν την κατοχή όπλων με τρόπους που δεν προβλέπει το νομοσχέδιο. Πώς για παράδειγμα διαχειρίζεται το θέμα κληρονομιάς όπλων; Τι γίνεται αν ο κληρονόμος δεν είναι ικανό άτομο ή ενήλικας, και μπορεί μεν να αποδεχτεί την ιδιοκτησία, αλλά όχι την κατοχή των όπλων του κληροδότη;

Επίσης «βουβό» είναι το νομοσχέδιο στο θέμα ασφάλειας του καταναλωτή από επικίνδυνα όπλα και πυρομαχικά. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για όπλα που καθίστανται επικίνδυνα και μη επισκευάσιμα ύστερα από ατύχημα, ενώ βέβαια δεν γίνεται καμία αναφορά σε επικίνδυνες επεμβάσεις επισκευής όπως είναι η χρήση κόλλησης στα κλειδιά κ.λπ. Πουθενά δεν αναφέρεται η περίπτωση ενός πρωτοκόλλου καταστροφής άχρηστων όπλων και απαλλαγής του κατόχου τους. Μπορεί μεν ο ΟΗΕ να επιβάλλει δεκαετή τήρηση βιβλίων καταγραφής όπλων (που εμείς κάναμε εικοσαετή), αλλά όταν παλιώσει ένα όπλο και είναι πια άχρηστο, τι γίνεται;

Στη νομική σχολή είχαμε έναν καθηγητή, τον κύριο Φίλιπς, ειδικό στο εταιρικό δίκαιο. Αυτός λοιπόν έλεγε «οι καλοί νόμοι είναι οι απλοί νόμοι». Οσο πιο πολύ διαβάζω τους δικούς μας νόμους περί όπλων, τόσο πιο πολύ τον θυμάμαι.

Νικήτας Κυπρίδημος

Πηγή www.diananews.gr

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Ομιλος Kurzhaar...

Το Δ.Σ του Ο.Κ.Ε σας ανακοινώνει το πρόγραμμα αγώνων για το β' εξάμηνο του 2010 και α' εξάμηνο 2011.


Β' ΕΞΑΜΗΝΟ 2010


18 & 19/09/2010 C.A.C.I.T.(A.K.I.) Πρακτικού κυνηγιού για Κούρτσχααρ Θήραμα: καμπίσια πέρδικα και άγριο ορτύκι στην περιοχή Πολύκαστρο Κιλκίς Ε.Κ.
Κριτές: Ι. Φραγγίδης - Γ. Τσαπουρνιάς

25 & 26/09/2010 C.A.C.I.T.(A.K.I.)
Πρακτικού κυνηγιού για Κούρτσχααρ Θήραμα: πέρδικα τσούκαρ και άγριο ορτύκι, περιοχή: Σχιστό Αιγάλεω Ζ.Ε.Σ σε συνεργασία με τον κυνηγετικό σύλλογο Πειραιά.
Υπεύθυνος διοργάνωσης είναι ο κ. Δημήτρης Λιάπης τηλ.6947-900787

09 & 10/10/2010 Αγώνας C.A.C.T.
Πρακτικού κυνηγιού για Κούρτσχααρ θήραμα: Φασιανός, περιοχή: Ρεζέρβα Σερρών. Ο αγώνας δεν θα πραγματοποιηθεί λόγω αποστολής της Εθνικής.

23 & 24/10/2010 C.A.C.Ι.T.(A.K.I.) Έρευνα κυνηγιού - Πρακτικού κυνηγιού για Κούρτσχααρ θήραμα: πεδινή πέρδικα και άγριο ορτύκι, περιοχή: α) Ωραιόκαστρο - Νεοχωρούδα - Εύοσμος Ε.Κ. β) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης.



12, 13 & 14/11/2010 C.A.C.I.T.(A.K.I.)
Πρακτικού κυνηγιού για Κούρτσχααρ θήραμα: μπεκάτσα, περιοχή: Οροσειρά Κρουσίων νομού Κιλκίς Ε.Κ. Ο συγκεκριμένος αγώνας ανήκει στο κύπελο Κ.Ο.Ε.

18-19/12/2010 Αγώνας C.A.C.T. Πρακτικού κυνηγιού για Κούρτσχααρ θήραμα: μπεκάτσα περιοχή: Ιωάννινα σε συνεργασία με τον Κ.Ο. Ιωαννίνων.


Α' ΕΞΑΜΗΝΟ 2011

08 & 09/01/2011 C.A.C.I.T.(A.K.I.) Έρευνα κυνηγιού για Κούρτσχααρ θήραμα: πεδινή πέρδικα περιοχή: α) Ωραιόκαστρο - Νεοχωρούδα - Εύοσμος Ε.Κ. β) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης. Προεπιλογή εθνικής.

15 & 16/01/2011 C.A.C.I.T.(A.K.I.) Έρευνα κυνηγιού για Κούρτσχααρ Θήραμα:Πεδινή πέρδικα, περιοχή: Πλαγιάρι - Καρδίας Επανομής - Μεσημερίου Ζ.Ε.Σ. και Ε.Κ. Προεπιλογή εθνικής.

21 ,22 & 23/01/2011 C.A.C.I.T.(A.K.I.) Έρευνα κυνηγιού για Κούρτσχααρ (Κύπελο Κ.Ο.Ε) θήραμα:Πεδινή πέρδικα, περιοχή: α) Ωραιόκαστρο - Νεοχωρούδα - Εύοσμος Ε.Κ. β) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης. Προεπιλογή εθνικής.

28 , 29 & 30/01/2011 C.A.C.I.T.(A.K.I.) Έρευνα κυνηγιού για Κούρτσχααρ (Κύπελο Κ.Ο.Ε) θήραμα:Πεδινή πέρδικα, περιοχή: α) Ωραιόκαστρο - Νεοχωρούδα - Εύοσμος Ε.Κ. β) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης. Προεπιλογή εθνικής.

04, 05 & 06/02/2011 C.A.C.I.T.(A.K.I.)
Έρευνα κυνηγιού για Κούρτσχααρ (Κύπελο Κ.Ο.Ε) Θήραμα:Πεδινή πέρδικα, περιοχή: Πλαγιάρι - Καρδίας Επανομής - Μεσημερίου Ζ.Ε.Σ. και Ε.Κ. α) Ωραιόκαστρο - Νεοχωρούδα - Εύοσμος Ε.Κ Προεπιλογή εθνικής.

19/02/2011 Αγώνας «ΦΙΛΙΠΠΟΣ» για νεαρούς σκύλους θήραμα: πεδινή πέρδικα περιοχή: α) Ωραιόκαστρο - Νεοχωρούδα - Εύοσμος Ε.Κ. β) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης.

20/02/2011 Αγώνας DERBY
μόνο Ελληνικής εκτροφής θήραμα: πεδινή πέρδικα περιοχή: α) Ωραιόκαστρο - Νεοχωρούδα - Εύοσμος Ε.Κ. β) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης.

01,02, 03, 04, 05 & 06/03/2011 Αγώνας C.A.C.I.T. Α.Κ.Ι. Έρευνα κυνηγιού για Κούρτσχααρ θήραμα: πεδινή πέρδικα περιοχή: α) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης β) Πλαγιάρι - Καρδίας Επανομής - Μεσημερίου Ζ.Ε.Σ. Προεπιλογή εθνικής.

11 , 12 & 13/03/2011 Αγώνας C.A.C.T. Πρακτικού κυνηγιού για Κούρτσχααρ Κυπελούχος Ο.Κ.Ε. θήραμα: πεδινή πέρδικα περιοχή: α) Ρεδαιστός - Αγ. Παρασκευή Ζ.Ε.Σ. β) Πλαγιάρι - Καρδίας Επανομής - Μεσημερίου Ζ.Ε.Σ.

13/03/2011 Αγώνας C.A.C.I.T. Α.Κ.Ι
Έρευνα κυνηγιού για Κούρτσχααρ, θήραμα: πεδινή πέρδικα περιοχή: α) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης, β) Πλαγιάρι - Καρδίας Επανομής - Μεσημερίου Ζ.Ε.Σ. Τελική Επιλογή Εθνικής.

19/03/2011 Αγώνας C.A.C.T. Πρακτικού κυνηγιού για Κούρτσχααρ για θηλυκές θήραμα: πεδινή πέρδικα περιοχή:α) Ρεδαιστός - Αγ. Παρασκευή Ζ.Ε.Σ. β) Πλαγιάρι - Καρδίας Επανομής - Μεσημερίου Ζ.Ε.Σ. γ) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης

20/03/2011 Αγώνας C.A.C.T.
Πρακτικού κυνηγιού για Κούρτσχααρ Κυπελούχος Ο.Κ.Ε θήραμα: πεδινή πέρδικα περιοχή:α) Ρεδαιστός - Αγ. Παρασκευή Ζ.Ε.Σ. β) Πλαγιάρι - Καρδίας Επανομής - Μεσημερίου Ζ.Ε.Σ. γ) Ν.Φιλαδέλφεια - Ξηροχώρι - Ν.Μεσήμβρια - Αγχίαλος - Γαλλικός Ποταμός Ζ.Ε.Σ. Δασαρχείο Θεσσαλονίκης

Ο όμιλος διατηρεί το δικαίωμα αλλαγής των ημερομηνιών, καθώς και την αναβολή ή ακύρωση των ανωτέρω ΑΚΙ εαν αυτό κριθεί απαραίτητο.

Η ωραία κοιμωμένη...

Η δική μου σχέση με την Βrowning πάει πολύ πίσω. Ηταν στα 1968. Οι καραμπίνες τότε ήταν η τελευταία λέξη της κυνηγετικής τεχνολογίας, αφού κοντά στην Πλ. Κάνιγγος ακόμα μπορούσε να αγοράσει κανείς καινούργια εμπροσθογεμή δίκαννα!!

Για μένα τότε η απόκτηση μιας καραμπίνας φάνταζε άπιαστο όνειρο. Ηδη κυνηγούσα κανονικά με ένα ισπανικό δίκαννο που μου είχε αγοράσει ο πατέρας μου ένα χρόνο πριν...

Οπως καταλαβαίνετε, όλα αυτά τα χρόνια χωρίς άδεια κυνηγιού (ελπίζω και εγώ ότι το αδίκημα έχει παραγραφεί). Ημουν ο Βενιαμίν της κυνηγετικής παρέας. Πρόεδρος τότε, του Κυνηγετικού Συλλόγου Αμπελοκήπων, ήταν ένας απόστρατος στρατηγός ονόματι Μαλικούρτης. Θυμάμαι ακόμα τη χαρακτηριστική βραχνή μπάσα φωνή του:

- «Κωστάκη παιδί μου (έτσι με έλεγε) να ξέρεις καραμπίνα είναι μόνο μία, η Browning η Standard (δηλ. όχι η ελαφριά)». Τα λόγια του βέβαια χαράχτηκαν για πάντα στο μυαλό μου. Μεταξύ λοιπόν Β’ και Γ’ Λυκείου, βρέθηκα στη Στουτγάρδη της Γερμανίας να δουλεύω σε μια βιοτεχνία για απόκτηση τεχνικής εμπειρίας προαπαιτούμενης για την εισαγωγή σε Πολυτεχνείο της Γερμανίας.

Κάπου στο κέντρο της πόλης ήταν ένα μαγαζί, με μια τεράστια βιτρίνα στην πρόσοψη, με ό,τι είδους όπλο μπορούσε να ποθήσει η καρδιά σου και στο κέντρο βέβαια... μια σοβαρή, απαστράπτουσα (στα μάτια μου) Browning. Δεν έχω ξαναπάει από τότε στη Στουτγάρδη για να το διαπιστώσω, αλλά είμαι σίγουρος ότι το σημάδι από τη μύτη μου θα υπάρχει ακόμα στο τζάμι από τις τόσες ώρες που είχα περάσει κοιτάζοντάς τη...

Η απόκτηση
Εφτασε λοιπόν το τέλος του χρόνου που θα έπρεπε να γυρίσω στην Ελλάδα και ήρθαν οι δικοί μου να με πάρουν (ήμουν μόλις 17). Θυμάμαι ότι μου έλειπε ακόμα ένα ποσό όχι σημαντικό, που θα έπρεπε να το ζητήσω από τον πατέρα μου, ο οποίος ...δεν ήταν καν κυνηγός. Οταν έφτασε η στιγμή να πληρωθώ, ο ιδιοκτήτης της βιοτεχνίας, μου έδωσε μαζί με όσα έπρεπε και ένα επιπλέον ποσό γιατί, όπως είπε, ποτέ δεν είδε πιο ευσυνείδητο μαθητευόμενο.

Πήρα λοιπόν τον πατέρα μου τραβώντας τον κυριολεκτικά από το σακάκι, γραμμή για το μαγαζί.

Είπα στον κατάπληκτο, αλλά και ευγενέστατο ιδιοκτήτη, τι ήθελα (με ρώτησε τι κάννη ήθελα στο όπλο μου και του απάντησα (τόσο ήξερα!) φουλ τσοκ και χωρίς ρίγα)! Θυμάμαι ότι μου περίσσεψαν 10-20 μάρκα με τα οποία αγόρασα και έναν θαυμάσιο πλεχτό δερμάτινο αορτήρα! Ηταν Σεπτέμβριος και πήγα για λίγες μέρες πριν αρχίσουν τα σχολεία με το καινούργιο μου όπλο στη Σίφνο. Τότε τα βουνά του νησιού ήταν γεμάτα πέρδικες... Η μέρα έφτασε και με τη συνοδεία ενός ντόπιου βοσκού και κυνηγού βγήκαμε στο βουνό...

Ηξερε τις πέρδικες κοπάδι - κοπάδι. Βγάζαμε πέρδικες πολλές και εγώ παρότι τουφεκούσα στα 7-8 μέτρα δεν τις έπαιρνα και δεν μπορούσα να καταλάβω το γιατί. Τελικά έριξα μια ολόκληρη παλάσκα 35 φυσίγγια και πήρα 5 πέρδικες (δηλ. 7 φυσίγγια για κάθε πουλί)! Εάν είχα το δίκαννό μου θα είχα πάρει το λιγότερο τα διπλά. Μου πήρε καιρό να καταλάβω το τι έφταιγε. Το επιβεβαίωσα κάποιους μήνες μετά, όταν στην Κωπαΐδα, έχοντας βάλει επάνω στο όπλο μια δανεική κάννη 67cm 1/4 choke, δεν έχανα τουφεκιά. Δυστυχώς ο γερο-στρατηγός δεν μου είχε διευκρινίσει σχετικά με τα τσοκ.

Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με την Αuto-5. Το συγκεκριμένο όπλο είχε δυστυχώς κακή τύχη. Οταν κάποια στιγμή τελείωσα με σπουδές και δουλειά και βρέθηκα πάλι πίσω στην Ελλάδα να κάνω τη θητεία μου στον στρατό, με μια γυναίκα που ήξερε λίγα ελληνικά σε ένα νέο σπίτι και με ένα μωρό τριών μηνών στην αγκαλιά, αναγκάστηκα να την πουλήσω. Αυτόν που το αγόρασε, τον σταμάτησε στο πρώτο ή δεύτερο κυνήγι το δασαρχείο με δεμένο και γεμάτο το όπλο μέσα στο αυτοκίνητο, η καραμπίνα και το όπλο κατασχέθηκε και από τότε αγνοείται η τύχη της.

Ταυτόχρονα άρχισε και η επαγγελματική μου ενασχόληση στην Ελλάδα με τα όπλα και τότε μπόρεσα πλέον να συγκρίνω... Η γνώμη μου είναι η ίδια πιστεύω με τον κάθε ειλικρινή επαγγελματία: από τη μια μεριά είναι όλες οι καραμπίνες και από την άλλη η Auto-5, με μια ...άβυσσο να τις χωρίζει (ως προς την ποιότητα και το κόστος κατασκευής φυσικά)! Αυτός είναι βεβαίως και ο λόγος που η παραγωγή του όπλου πρώτα μεταφέρθηκε στην Ιαπωνία (όπου κατασκευαζόταν από τη Miroku) και το 2000 σταμάτησε εντελώς.

Εχοντας λύσει και δέσει, αγοράσει και πουλήσει, εκατοντάδες τέτοια όπλα, έχω τελικά θαυμάσει την ποιότητα κατασκευής, ειδικά των προπολεμικών μοντέλων και ακόμα ειδικότερα αυτών της πρώτης περιόδου. Δύο-τρία τέτοια όπλα πέρασαν από τα χέρια μου, εγώ όμως έψαχνα κάτι ακόμα πιο ιδιαίτερο. Εψαχνα μια 16άρα και μάλιστα μια 16άρα με αγγλέ κοντάκι.

Αυτό ακριβώς είναι το όπλο που βρέθηκε στο υπόγειο του Neil.

Για πολλά χρόνια τώρα έχει γίνει ένα είδος ιεροτελεστίας όταν στην ετήσια εκδρομή στη Σκωτία πρέπει να περάσουμε από το μαγαζί του φίλου μου του Neil Anderson στο Aberdeen.

Εκεί κάθε φορά επαναλαμβάνεται -σχεδόν τυπικά- ο εξής διάλογος:

- «Neil έχουμε τίποτε»;

- «Μπα... τίποτε, κατέβα στο υπόγειο να δεις και μόνος σου». Το υπόγειο του μαγαζιού του Neil έχει αποδειχτεί μια πραγματική... σπηλιά του Αλαντίν, όπου πολλά αξιόλογα όπλα έχουν έρθει στην επιφάνεια. Κάθε φορά πέφτω επάνω σε ένα ονειρεμένο rook - rifle (κορακοτούφεκο) και μια προπολεμική 16άρα Browning Auto-5 με αγγλέ κοντάκι. Ο διάλογος συνεχίζεται:(εγώ από τα υποχθόνια Τάρταρα και ο Neil στην επιφάνεια, συνήθως μιλώντας σε κάποιον πελάτη):

- Neil!!!

- Λέγε.

- Εχεις εδώ ένα rook - rifle πόσο θέλεις για αυτό;

- Μπα δεν είναι για πούλημα, το θέλω για τον εαυτό μου...

- Neil!!!

Τι;

Εχεις εδώ και μια παλιά Auto-5 16cal, για αυτήν πόσο θες;

Μπα... σκοπεύω να τη φτιάξω και να την κρατήσω, μoυ αρέσει πολύ αυτό το όπλο ?έρχεται? απίθανα στα μάτια.

Τελικά μετά από 10 περίπου χρόνια, ο Neil ενέδωσε στη δεύτερη ερώτηση (αυτήν για την Auto-5), μου είπε μια τιμή και η καραμπινίτσα κατέληξε στα χέρια μου.

Ηταν αυτονόητο ότι το όπλο έπρεπε να ξαναγίνει (όσο ήταν ανθρώπινο δυνατό) όπως ακριβώς κατασκευάστηκε πριν από περίπου 102 χρόνια: Σαν την «ωραία κοιμωμένη 16άρα», χρειαζόταν ένα φιλί αγάπης για να ξαναέρθει στη ζωή.

Πρώτα το φινίρισμα στα μέταλλα. Είναι φυσικό ότι μετά από τόσα χρόνια η «βαφή» είχε φθαρεί. Εκείνο τον καιρό όλα τα μέρη του όπλου «βάφονταν» με προοδευτική οξείδωση γνωστή και ως όρθνωση, και ως «blue de guere» ή ως Belgian blue. Η διαδικασία αυτή γίνεται με αλλεπάλληλες ελεγχόμενες οξειδώσεις της εξωτερικής επιφάνειας, οι οποίες κατόπιν μετά από βρασμό σε νερό γίνονται μαύρες με μια μπλε απόχρωση. Αυτός είναι ο λόγος που το εσωτερικό των όπλων αυτής της εποχής είναι ασημί το χρώμα του μετάλλου.

Η έναρξη
Αφού λοιπόν τρίφτηκε με το χέρι με τη μέγιστη δυνατή προσοχή έτσι ώστε ούτε οι γωνίες να «σπάσουν» προς τα μέσα ούτε οι ευθείες να γίνουν έστω και στο ελάχιστο καμπύλες, οι καμπύλες να διατηρήσουν ακριβώς το σχήμα τους και οποιεσδήποτε σφραγίδες να παραμείνουν ανεξίτηλες (μια διαδικασία που χρειάστηκε 2-3 μέρες δουλειάς!), μετά άλλες 5 μέρες (τόσο διαρκεί η διαδικασία της βαφής) το σώμα του όπλου και η κάννη έχουν αποκτήσει κατά 99% (θέλω να πιστεύω) την αρχική τους όψη και χροιά. Οι βίδες του όπλου γυαλίστηκαν μία - μία μετά μεγίστης προσοχής και ξαναβάφτηκαν. Οσο προχωρούσε η εργασία τόσο πιο προφανές γινόταν το πόσο χειροποίητη δουλειά είχε επάνω του αυτό το υποτιθέμενο βιομηχανικής παραγωγής όπλο. Θα μπορούσα να πω μετά λόγου γνώσεως πολύ περισσότερη από όπλα τα οποία σήμερα διαφημίζονται και πουλιούνται ως χειροποίητα!

Ολα τα κομμάτια του όπλου, κάννη, κλείστρο, ουρά κάννης, γλώσσα, οι μεγάλες βίδες του και τα ξύλινα μέρη, κοντάκι και πάπια, έχουν τον ίδιο αριθμό. Αυτό βέβαια δεν έχει γίνει για «πλάκα» ή για «φιγούρα», έχει γίνει απλά γιατί το κάθε κομμάτι είναι εφαρμοσμένο και φινιρισμένο στο χέρι για τη θέση που βρίσκεται. Αυτό είναι που κάνει αυτά τα πολύ παλιά όπλα ξεχωριστά!

Το εσωτερικό της κάννης χρειάστηκε και αυτό μια πολύ μικρή λείανση της τάξεως του 0.05 mm στη διάμετρο για να επανέλθει στην κατάσταση «καθρέφτης» και να μπορεί να καθαρίζεται χωρίς να υπάρχουν μολυβδώσεις στα τοιχώματα και να είναι γενικά συντηρήσιμη. Ενα άλλο πρόβλημα ήταν η αποθήκη. Ολα τα ημιαυτόματα όπλα βάση της αγγλικής νομοθεσίας πρέπει να είναι τρίσφαιρα με συρρίκνωση της αποθήκης.

Το απαράδεκτο
Για οποιοδήποτε συμβατικό όπλο αυτό βέβαια είναι παραδεκτό για μια όμως «Ωραία κοιμωμένη» αυτό εγώ το θεωρώ απαράδεκτο. Πρώτον, γιατί αλλάζει τον χαρακτήρα του όπλου αλλά... και το όνομά του... δηλ. δεν θα έπρεπε να λέγεται πλέον Αuto-5 αλλά Αuto-3. Ετσι έπρεπε να βρεθεί νέα αποθήκη στην οποία να μπει συμβατικός μειωτήρας. Εφαγα γη και ουρανό, Ιταλία, Αγγλία και τελικά απρόσμενα αυτή τη φορά σε ένα πατάρι (και όχι υπόγειο) στην αποθήκη του φίλου μου Χρήστου Σακκά στην Ομόνοια, ο καλός Αντρέας κατέβηκε με ένα σκονισμένο κουτί που έγραφε απ’ έξω 16 και -ω του θαύματος- μέσα υπήρχαν 4 ολοκαίνουργιες γυαλιστερές αποθήκες!!

Το μεγάλο όμως πρόβλημα ήταν τα ξύλα. Το κοντάκι δεν είχε πέλμα, ήταν σχισμένο λίγο στη λαβή (ευτυχώς στο κάθετο επίπεδο) και το χειρότερο υπήρχε ένα σχίσιμο στην πάπια. Φυσικά εδώ δεν υπήρχε ούτε καν περίπτωση αλλαγής, πρώτον, γιατί είναι αδύνατον να βρεθούν και δεύτερον, γιατί όπως είπαμε τα κομμάτια αυτά είναι του συγκεκριμένου όπλου εφαρμοσμένα απόλυτα και φέρουν τον σειριακό αριθμό.

Το πέλμα ευτυχώς βρέθηκε, το είχα εγώ από ένα άλλο όπλο της ίδιας περίπου εποχής στο οποίο είχε γίνει κατ’ απαίτηση του ιδιοκτήτη του επιμήκυνση με ελαστικό πέλμα.

Τα πέλματα αυτά αυτής της εποχής είναι από κέρατο βούβαλου με το Logo της εταιρείας και του όπλου ανάγλυφα επάνω του (δεν γνωρίζω τη μέθοδο υποψιάζομαι όμως μια πυρωμένη μεταλλική σφραγίδα). Το πέλμα λοιπόν βρέθηκε και τοποθετήθηκε. Τώρα το σκίσιμο του κοντακιού. Εδώ η καθιερωμένη τακτική είναι:

α) Κόλλημα με τον σωστότερο τρόπο και

β) Ανοιγμα εγκάρσιας τρύπας (μίας ή δύο) δηλ. 90 μοίρες το σκίσιμο στο κέντρο της λαβής, και πέρασμα βίδας αφού έχει γίνει με ειδικό εργαλείο ομόκεντρης φρέζας για το κεφάλι και κατόπιν κατασκευή στον τόρνο τάπας από καρυδιά, η οποία κλείνει αυτή τη φρέζα με τα νερά της τάπας στην ίδια κατεύθυνση ει δυνατόν με αυτών του κοντακιού. Αυτή είναι η σωστή επαγγελματική επισκευή. Ετσι αφότου το κοντάκι κολλήθηκε, κατασκευάστηκαν τέσσερα Π από ατσάλινη πλακέ λάμα. Ανοίχτηκαν για τα δύο σκέλη τρύπες (μεγαλύτερες ένθεν και ένθεν της ρωγμής) αλλά και ένα λούκι για την οριζόντια μπάρα, γέμισαν τα κενά με εποξική ρητίνη και τα Π βυθίστηκαν μέσα. Οπως φαίνεται και στη φωτογραφία. Κατόπιν, όταν σκλήρυνε η ρητίνη, λιμαρίστηκε η επιφάνεια στην παλιά της μορφή. Τώρα το κοντάκι αυτό είναι αδύνατον να ξανανοίξει και η επισκευή είναι αδιόρατη. Φυσικά έγινε από την κάτω μεριά της λαβής διότι από πάνω υπήρχε σταμπαρισμένος ο αριθμός.

Η... ανάσταση!
Και φτάνουμε στη δυσκολότερη επισκευή, αυτήν της πάπιας. Εδώ τα πράγματα γίνονται λίγο δύσκολα. Ενα ράγισμα 10 περίπου εκατοστών από το πίσω μέρος, ενώ η λουρίδα ξύλου με τα κάθετα νερά είχε ξεκολλήσει τελείως από την υγρασία και τα λάδια δεκαετιών. Την αφαιρέσαμε λοιπόν τελείως. Κατόπιν με ένα εργαλείο Dremel (το οποίο πολύ σπάνια χρησιμοποιείται στη σωστή οπλουργική), βάθυνε αυτή η πατούρα στο διπλάσιο έτσι ώστε παρθένο καθαρό ξύλο να αποτελεί την επιφάνειά της.

Ακολούθως κάναμε στην επισκευή αυτό που η Remington κάνει σαν πρακτική κατασκευής στις πάπιες της. Δηλαδή εποξική ρητίνη με δύο στρώσεις υαλοΰφασμα έγινε ένα με το ξύλο και κατόπιν πάλι λειάνθηκε στο σύνολο. Μετά από αυτά πάπια και κοντάκι παραδόθηκαν με πολύ συγκεκριμένες οδηγίες στην υπεύθυνο του καταστήματος για το φινίρισμά τους. Οι ψάθες γραμμή - γραμμή επανήλθαν στην αρχική τους μορφή και οξύτητα και μετά ακολούθησε η γνωστή μακρόχρονη και κοπιαστική διαδικασία του φινιρίσματος με λινέλαιο. Δεν απέμεινε πλέον παρά η λίπανση και συναρμολόγηση του όπλου και η μεγάλη στιγμή. Η στιγμή που τα μέλη της 16άρας ωραίας κοιμωμένης θα αρχίσουν και πάλι να κινούνται είναι κοντά.

Την κοιτάω καλά, είναι πολύ όμορφη, η κάννη της έχει μια πολύ ωραία μασίφ ρίγα. Η πολύ ιδιαίτερη απόλυτα εργονομική ασφάλεια στο μπροστινό μέρος της σκανδαλοθήκης, η χαρακτηριστική σκανδάλη πρώτου τύπου ακόμα και το ελατήριο της ανάκρουσης τετράγωνης διατομής ήταν και αυτό πρώτου τύπου. Θα κάνει άραγε όλες τις κινήσεις που πρέπει; Η ωραία κοιμωμένη ξύπνησε, αναπνέει, ξαναζεί...

Από τον Ντίνο Παπατσαρούχα

Πηγή www.ethnos.gr

ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ "ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ"...

ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ ΕΙΝΑΙ:

«ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ» Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΛΑ: Για γέλια και για κλάματα ο νόμος για τα όπλα που αναρτήθηκε...για «διαβούλευση»

Η «ΘΡΗΣΚΕΙΑ» ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ: Σκληρές αλήθειες με φόντο τα φέουδα της ορεινής πέρδικας

ΟΙ ΥΠΟΥΛΕΣ ΦΘΟΡΕΣ:
Πώς η σκόνη και το...λάδι μπορούν να «ροκανίσουν» ένα κυνηγετικό όπλο

«ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΕΣ» ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ:
Πότε τα ντοπιάρικα ορτύκια κληροδοτούν «λάθη» στα αυριανά μπεκατσόσκυλα

ΔΟΚΙΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΑΦΡΥΤΕΡΗ BERETTA:
ΤΟ «Εθνος Κυνήγι» δοκιμάζει το μοντέλο Α400 Xplor light πριν από την πρεμιέρα του στα καταστήματα της χώρας.

ΓΟΜΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΑΣΣΑ:
Επιλογές φυσιγγίων από το Νο 7 έως το Νο 5...

ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ... Συνοπτικός επίλογος για την AUTO 5 από τον Ντίνο Παπατσαρούχα

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ...ΓΕΙΑ ΣΟΥ: Η επιλογή των εθνικών ομάδων για το παγκόσμιο πρωτάθλημα πρακτικού κυνηγίου

ΤΕΣΤ ΣΕ ΦΥΣΙΓΓΙΑ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ:
Βολές επί βολών στον πίνακα, με διάφορους συνδυασμούς φυσιγγίων και τσοκ

«ΙΧΝΗ» ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΥ: Φωτογραφικό οδοιπορικό στα ερειπωμένα χωριά της Δυτικής Ροδόπης


Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Γομώσεις για τη φάσσα...

Χρέος του κυνηγού είναι η άμεση καταβολή του θηράματος. Τώρα έχουμε αρκετά δεδομένα βλητικής και ξέρουμε πόση κινητική ενέργεια χρειάζεται το κάθε θήραμα για να καταβληθεί.

Ομως υπάρχει και η άλλη παράμετρος, η σκοπευτική! Και αυτή λέει ότι η επιτυχία απαιτεί τον μέγιστο αριθμό σκαγιών και το πιο ανοικτό τσοκ που μπορεί να δώσει την απαιτούμενη πυκνότητα τουφεκιάς.

Πώς, λοιπόν, συμβιβάζονται αυτές οι δύο παράμετροι σε ένα θήραμα όπως η φάσσα;

Η προσωπική μου επιλογή για τη φάσσα, που είναι από τα θηράματα που προτιμώ, είναι σταθερή: 35 γραμμάρια σκάγια νούμερο 5, σε φυσίγγι Remington Express. Ας δούμε πώς αυτή η επιλογή συγκρίνεται με τα βλητικά δεδομένα.

Οπως λένε τα βλητικά στοιχεία η φάσσα -ως θήραμα μεσαίου μεγέθους- θέλει τρία τουλάχιστον πλήγματα από σκάγια, που έχουν κινητική ενέργεια 0,85 ποδόλιβρες. Η κινητική ενέργεια υπολογίζεται εκεί που συναντά το θήραμα και όχι στο στόμιο του όπλου...

Τα νούμερο 7 σκάγια έχουν αυτή την ενέργεια μέχρι τα 40 μέτρα. Τα νούμερο 6 την έχουν στα 50 μέτρα, ενώ τα νούμερο 5 μέχρι τα 60 μέτρα. Είναι προφανές ότι το νούμερο 5 είναι λίγο υπερισχυρό για τη φάσσα, από την άποψη ενέργειας. Το 7 είναι στα όριά του, ενώ το 6 ικανό σε κάθε απόσταση μέχρι τα 50 μέτρα (το ύψος δηλαδή μιας 15ώροφης οικοδομής).

Κάθε δέκα γραμμάρια περιέχουν 78 Νο 5, 95 Νο 6 και 120 Νο 7.

Επίσης, βλέπουμε από τους πίνακες του Μπέραρντ ότι η φάσσα απαιτεί μια πυκνότητα που δίνει τουλάχιστον 130 σκάγια στον κύκλο των 75 εκατοστών, για να είναι σίγουρα τα τρία πλήγματα που αναφέρθηκαν παραπάνω...

Μια γόμωση 35 γραμμαρίων με Νο 7 περιέχει 420 σκάγια. Η γόμωση με 35 γραμμάρια Νο 6 περιέχει 330 σκάγια, ενώ 35 γραμμάρια Νο 5 έχουν μόνο 273 σκάγια.

Σε ποσοστά τα 130 σκάγια σε κάθε γόμωση 35 γραμμαρίων είναι τα εξής:

* Νο 5: 130/273= 48%
* Νο 6: 130/330= 39%
* Νο 7: 130/420= 31%

Ο παραπάνω πίνακας μας οδηγεί στην πυκνότητα και στα τσοκαρίσματα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να υπάρχει μέγιστη πιθανότητα επιτυχίας.

* - Με το νούμερο 5 ο κύλινδρος δίνει την πυκνότητα στα 30 μέτρα και το φουλ στα 45.
* - Με το νούμερο 6 ο κύλινδρος δίνει την πυκνότητα στα 40 μέτρα και το φουλ στα 50.
* - Με το νούμερο 7 ο κύλινδρος δίνει την πυκνότητα 40 μέτρα και το φουλ στα 55 μέτρα.


Κινητική ενέργεια...
Πρέπει όμως να τονιστεί ότι τα όρια της ενέργειας στα 40, στα 50 και στα 60 μέτρα περιορίζουν τη χρησιμότητα των γομώσεων και των τσοκαρισμάτων μας. Για όσους έχουν την τύχη ή την εγκράτεια να τουφεκούν φάσσες κάτω από 40 μέτρα, το 7 είναι κατάλληλο και το 5 αρκετό. Το πρώτο έχει ικανή πυκνότητα αλλά οριακή ενέργεια, ενώ με το δεύτερο συμβαίνει το αντίθετο. Το νούμερο 6, με διάμετρο 2,6 χιλιοστά, δείχνει για μια ακόμη φορά τη σοφία των Αγγλων που από πολύ παλιά λένε «νούμερο 6 για όλα». Η πυκνότητα και ενέργεια του Νο 6 συμβαδίζουν μέχρι τα 50 μέτρα.

Η χρήση βαρύτερων γομώσεων (σεμί μάγκνουμ ή μάγκνουμ) έχει νόημα μόνο με τα σκάγια νούμερο 6 ή βαρύτερα.

Με μικρότερα σκάγια η κινητική ενέργεια έχει εξανεμιστεί στα 40 και 50 μέτρα, γι’ αυτό και η βαριά γόμωση με την αυξημένη πυκνότητα δεν έχει νόημα. Με τα νούμερο 5 δίνει αρκετή πυκνότητα μέχρι και τα 60 μέτρα, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η σκοπευτική ικανότητα του μέσου ανθρώπου δεν «πιάνει» τη φάσσα στα 60 μέτρα.

Τελικά, πρέπει να δεχτούμε ότι το 7 είναι το μικρότερο μέγεθος σκαγιού για τη φάσσα. Πιο κάτω από το 7 δεν υπάρχει η κατάλληλη ενέργεια για ένα τόσο γρήγορο, δυνατό και ανθεκτικό θήραμα...

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΥΠΡΙΔΗΜΟΣ

Πηγή www.ethnos.gr

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Ξύλινο ή συνθετικό κοντάκι...

Ηταν η πρώτη φορά που ένας μεγάλος κατασκευαστής κυνηγετικών όπλων αποφάσιζε από την αρχή -από το στάδιο της σχεδίασης- να επιλέξει το συνθετικό ως το πρώτο, ίσως το μοναδικό, υλικό κοντακιού. Αραγε η επιλογή αυτή της Benelli σηματοδοτεί μια γενικότερη στροφή προς το συνθετικό κοντάκι;

Η παραδοσιακή συνταγή του «καλού όπλου» χρησιμοποιεί δύο υλικά: το ατσάλι και το ξύλο καρυδιάς. Η επιλογή της καρυδιάς δεν είναι τυχαία, ούτε έχει σχέση με τα γνωστά «νερά» με τα οποία η φύση προικίζει μερικά κομμάτια ξύλου. Η καρυδιά τυχαίνει να συνδυάζει καλύτερα από άλλα ξύλα τη σκληρότητα, την ευκολία στο δούλεμα, το βάρος και την ελαστικότητα που απαιτείται για ένα κοντάκι όπλου...

Σίγουρα υπήρχαν -και υπάρχουν- άλλα δέντρα που δίνουν παρόμοια χαρακτηριστικά: η κερασιά, η αγριοτριανταφυλλιά, ο σφένδαμος και μερικά άλλα δέντρα, χρησιμοποιούνται ακόμη για κυνηγετικά και σκοπευτικά όπλα. Ομως, η καρυδιά παραμένει ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς στα κοντάκια!

Aξίες...
Εκτός από τη χρηστικότητα είναι βέβαια και τα «νερά»: τα σχήματα δηλαδή που δημιουργούνται στο ξύλο από τη χημική σύνθεση του εδάφους, την ταλαιπωρία του δέντρου και το κλίμα. Λέγεται ότι όσο πιο δύσκολα επιβιώνει ένα δέντρο, τόσο πιο εντυπωσιακά νερά βγάζει το ξύλο του. Και όπως κάθε άλλο σπάνιο πράγμα στη φύση, τα νερά αποκτούν φανατικούς θιασώτες, που τα πληρώνουν αδρά...

Ενα κομμάτι σκέτη καρυδιά, χωρίς νερά, πωλείται προς 50 ευρώ. Ενα κομμάτι ομοίων διαστάσεων με νερά που ονομάζονται εκθεσιακής ποιότητας πιάνει τα 3.000 ευρώ! Η ειρωνεία είναι ότι λειτουργικά (από την άποψη της αντοχής, της σταθερότητας, ακόμη και του αισθητού κλωτσήματος), το... σκέτο ξύλο είναι το καλύτερο. Ομως, για την ομορφιά πολλοί έχουν θυσιάσει μεγαλύτερα πράγματα από την άνεσή τους και την αντοχή του όπλου τους! Το πρόβλημα με το ξύλο επικεντρώνεται στο ότι είναι φυσικό υλικό...

Ενα φυσικό υλικό πρέπει να σταθεροποιηθεί για να δουλευτεί και να αποδώσει ένα σταθερό και αδιάσταλτο αντικείμενο. Μπορεί τα έπιπλα του σπιτιού μας να τρίζουν όταν αλλάζει ο καιρός και απορροφούν ή εκπνέουν υγρασία, το κοντάκι όμως δεν επιτρέπεται να έχει παρόμοιες ανοχές με τον μπουφέ!

Το κοντάκι πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο σταθερό στις διαστάσεις του για να ταιριάζει σωστά σε μεταλλικά μέρη του όπλου και για να διατηρεί τα μέτρα του κατόχου του. Για να σταθεροποιηθεί τέλεια η καρυδιά χρειάζεται χρόνια αποθήκευσης σε κατάλληλο χώρο. Μόνο όταν το ξύλο πάψει να αλλάζει βάρος για έξι μήνες, μπορεί να θεωρηθεί σταθεροποιημένο!

Είναι προφανές ότι η αποθήκευση ξύλων για δέκα και περισσότερα χρόνια είναι δαπανηρή και επικίνδυνη υπόθεση. Πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος πυρκαγιάς, ή ακόμη ο κίνδυνος του απρόβλεπτου σκασίματος, όταν το κοντάκι έχει δουλευτεί στα μισά. Η μαζική παραγωγή όπλων δεν έχει καιρό για τέτοια προβλήματα, γι’ αυτό έχει αναπτύξει την τεχνητή ξήρανση που είναι μεν γρήγορη και φθηνή, αλλά δεν αποδίδει τα καλύτερα αισθητικά αποτελέσματα.

Διαφορές...

Το συνθετικό υλικό δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα του ξύλου. Επίσης το συνθετικό κοντάκι δεν είναι από ένα υλικό. Τα κοντάκια κατασκευάζονται από θερμοπλαστικά, από εποξικά υλικά ενισχυμένα με ίνες γυαλιού (φάιμπεργκλας), ανθρακονήματα και άλλα υλικά που εξελίσσονται σε καθημερινή σχεδόν βάση. Το πιο συχνό υλικό είναι το θερμοπλαστικό που κατασκευάζεται με καλούπια. Τα τεχνικά και οικονομικά πλεονεκτήματα είναι πολλά.

Το πλαστικό δεν αλλάζει διαστάσεις και δεν επηρεάζεται από τον καιρό γενικότερα. Επίσης το πλαστικό, όταν φτιαχτεί για έναν τύπο όπλου, εφαρμόζει χωρίς καμία πρόσθετη διαδικασία και δεν θέλει επεξεργασία από τεχνίτες. Ετσι η παραγωγή απλουστεύεται και επιταχύνεται. Είναι απλή υπόθεση να πατηθούν μερικά κουμπιά και να αρχίσει η παραγωγή όσων κοντακιών χρειάζονται, χωρίς προβλήματα αποθήκευσης και κινδύνους απώλειας...

Το πρόβλημα του συνθετικού είναι ότι δεν αλλάζει διαστάσεις τόσο εύκολα όσο το ξύλο. Ξεχνάμε το στράβωμα με ζεστό λάδι, καθώς και το ξύσιμο για να φύγει λίγο υλικό και να έλθει το κοντάκι στα μέτρα μας. Αυτό το πρόβλημα μάλλον αποφεύγεται με τα σύγχρονα κολάρα ρύθμισης του κοντακιού που τώρα βρίσκονται σε όλες σχεδόν τις καραμπίνες, παραμένει όμως για τα δίκαννα.

Ενα άλλο πρόβλημα που αναφέρουν μερικοί χρήστες είναι η αίσθηση του κλωτσήματος. Μερικοί βρίσκουν ότι το πλαστικό είναι πιο «απότομο» από το ξύλο. Κατατάσσω και τον εαυτό μου σε αυτή την ομάδα «υπερευαίσθητων», που βρίσκουν το πλαστικό... κάπως «ξύλινο». Το διαπίστωσα όταν έριξα με μια σειρά όμοιων μοντέλων, τα μισά με πλαστικό και τα άλλα μισά με ξύλινο κοντάκι.

Το άλλο θέμα είναι τα νερά. Το πλαστικό δεν έχει νερά, ενώ όσες απόπειρες έγιναν στο παρελθόν (Savage 24, Winchester 1200) να το στολίσουν με τεχνητά νερά, απέτυχαν παταγωδώς! Η τρέχουσα τακτική τείνει προς το σκούρο ματ χρώμα ή στο καμουφλάζ.

Θα κερδίσει λοιπόν το πλαστικό τη μάχη με την καρυδιά;


Η εμπειρία μετά από ένα ιδιαίτερα λασπώδες κυνήγι, δείχνει τον δρόμο. Ο φίλος μου ο Γιάννης είχε μια Beretta 1200 με συνθετικό κοντάκι. Μετά το κυνήγι πήγαμε στο κοντινό σπίτι ενός γνωστού του και έπλυνε το κοντάκι με το λάστιχο του κήπου. Σε ένα λεπτό το κοντάκι ήταν καινούργιο. Το δικό μου Browning με την ελληνική καρυδιά και τα δέκα χέρια λινέλαιο, ήθελε... μια μέρα δουλειά για να «συνέλθει». Ομως, ούτε ο Γιάννης ούτε ο γράφων θα άλλαζαν κοντάκια (μυαλά;).

Τι θα γίνει λοιπόν στο μέλλον;


Στην Αμερική έχει αρχίσει να διαφαίνεται μια τάση. Αρκετοί κυνηγοί έχουν δύο κοντάκια για τα όπλα τους. Ενα πλαστικό για σκληρά κυνήγια, όπως τα παπιά και το ορεινό κυνήγι, και ένα ξύλινο για τα πιο ήπια και... για τη βιτρίνα. Η ευκολία αλλαγής των κοντακιών σε ένα σύγχρονο όπλο, καθιστά την επιλογή ρεαλιστική. Ισως τελικά η εξέλιξη να μην είναι προς το ένα ή το άλλο, αλλά και προς τα δύο μαζί!

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;

Εφόσον υπάρχουν ακόμη κυνηγοί που επιμένουν στο ξύλο, θα έχουμε ξύλο. Είναι ενδιαφέρον πως οι σκοπευτές -μια αγορά δηλαδή που αυξάνει και που δεν έχει τις αγκυλώσεις των συντηρητικών κυνηγών- επιμένουν στο ξύλο. Οι σκοπευτές, ειδικά οι επαγγελματίες, δεν χαρίζουν κάστανα. Αν κάτι βοηθά στην αύξηση της επίδοσης, έστω και κατά ένα πιάτο, θα το υιοθετήσουν. Ομως, στην πλειονότητά τους οι σκοπευτές χρησιμοποιούν ξύλινα κοντάκια, έστω και αν δεν δείχνουν κάποια ροπή προς τα εντυπωσιακά νερά.

Από το Νικήτα Κυπρίδημο

Πηγή www.ethnos.gr

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Συνάντηση της ΚΟΜΑΘ με τον Φορέα Διαχείρισης Πίνδου...

Συνάντηση γνωριμίας, σε επίπεδο επιστημονικών συνεργατών και προσωπικού φύλαξης, πραγματοποιήθηκε στους Μαυραναίους Γρεβενών ανάμεσα στην Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης και τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Βιίκου-Αώου και Πίνδου.

Σκοπός της συνάντησης ήταν η διερεύνηση της συνεργασίας του νεοσύστατου κλιμακίου του Φορέα Διαχείρισης Πίνδου, που εδρεύει στους Μαυραναίους και της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής της ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ.

Υπενθυμίζεται ότι η ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ επιδιώκει τη συνεργασία με τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευομένων Περιοχών, πάνω στο πνεύμα της αειφορικής διαχείρισης των περιοχών αυτών και με αρκετούς έχει ήδη αναπτύξει υγιές πλαίσιο συνεργασίας. Πάγια θέση της Ομοσπονδίας είναι ότι ως οργανισμός διαπεριφερειακής εμβέλειας, που εκπροσωπεί χρήστες των φυσικών πόρων, που δραστηριοποιούνται στις εκτάσεις που περιλαμβάνονται στα νεοσύστατα εθνικά πάρκα, θα έπρεπε να έχει ενεργό συμμετοχή στα Διοικητικά Συμβούλια και στις δράσεις των Φορέων Διαχείρισης.

Συμμετοχή της ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Οικολογίας...

Το συνέδριο έχει τίτλο «Οικολογικές διεργασίες στο χώρο και το χρόνο»

Διοργανώνεται από την Ελληνική Οικολογική Εταιρεία, την Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία και την Ελληνική Βοτανική Εταιρεία και τελεί υπό την αιγίδα του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών
Τόπς και χρόνος διεξαγωγής: 7-10 Οκτωβρίου 2010, Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών
Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης είναι σταθερά παρούσα σε πανελλήνιες και διεθνείς επιστημονικές συναντήσεις και συνέδρια, παρουσιάζοντας αποτελέσματα της δουλειάς της και των επιστημονικών εργασιών που διεξάγει.
Στην Πάτρα η ΚΟΜΑΘ θα παρουσιάσει επιστημονική ανακοίνωση με θέμα: Συγκριτική έρευνα για την παρουσία θηλαστικών μετά από τη δασική πυρκαγιά της Κασσάνδρας Χαλκιδικής. Η εργασία θα παρουσιαστεί στην ειδική υποενότητα «Η επίδραση των πυρκαγιών στη βιοποικιλότητα».Για όποιον επιθυμεί να την παρακολουθήσει η εργασία θα παρουσιαστεί από τον επιστημονικό συνεργάτη της ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ κ. Χρήστο Σώκο, την Κυριακή 10 Οκτωβρίου και ώρα 09.45 στο αμφιθέατρο Α.
Γενικά στις ειδικότερες θεματικές ενότητες του συνεδρίου περιλαμβάνονται οι εξής:

Εξελικτική Οικολογία
Οικολογία Βιοκοινοτήτων
Οικολογική Βιογεωγραφία
Λειτουργική Οικολογία
Αυτοικολογία
Πρότυπα Βιοποικιλότητας
Βιοποικιλότητα του ελληνικού χώρου
Διαχείριση και διατήρηση Οικοσυστημάτων και Βιοποικιλότητα

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

ΕΘΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΙΝΤΕΡ & ΣΕΤΤΕΡ...

Ο ΟΚΑΔΕ ενημερώνει τους φίλους και τα μέλη του ότι στον αγώνα 2 & 3 Οκτωβρίου 2010 στον Λαγκαδά, έγινε επιλογή των Εθνικών Ομάδων
για:


• ΠΟΙΝΤΕΡ για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πρακτικού Κυνηγίου σε καμπίσια πέρδικα που θα διεξαχθεί στην Γερμανία
στις 9 και 10 Οκτωβρίου 2010 με τα εξής σκυλιά:

1. Win von der Postschwaige Λέων/Μαυρίδης
2. Bak Ηλίας Λεωνίδας
3. Barone di montale Rangone Σταματόπουλος Π.
4. Dena Μανωλάκης Π.


• ΣΕΤΤΕΡ για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πρακτικού Κυνηγίου σε καμπίσια πέρδικα που θα διεξαχθεί στην Αυστρία
στις 12 και 13 Οκτωβρίου 2010 με τα εξής σκυλιά:


1. Canensis Ringo Μπανακάκης/Κανίδης
2. Radentis Ampo Παρασκευαϊδης/Κανίδης
3. Zurdo Γκούφας-Κοτζιάς/Λιάσκος
4. Leonardo tou Anemou Ρουφάνης/Λιάσκος
5. Pikatcu tou Anemou Μπάμπαρης/Λιάσκος
6. Aldimis Varen Ζάγκλας/Σταματόπουλος

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Τραγωδία με κυνηγό...

Τραγωδία σημειώθηκε το μεσημέρι της Κυριακής στη Φλαμουριά της Πέλλας με δύο κυνηγούς. Ένας 55χρονος πυροβόλησε με κυνηγετικό όπλο και σκότωσε τον φίλο του, που κυνηγούσαν μαζί, περνώντας τον για θήραμα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, οι δύο κυνηγοί έφθασαν από νωρίς το πρωί στο σημείο, προκειμένου να ασχοληθούν με το χόμπι τους, το κυνήγι.

Κανένας από τους δύο, ωστόσο, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η αγαπημένη τους ασχολία θα μπορούσε να καταλήξει σε τραγωδία. Ο ένας εκ των δύο πέρασε για θήραμα τον φίλο του και τον πυροβόλησε, με αποτέλεσμα ο δεύτερος κυνηγός να βρει το θάνατο.
Αμέσως ενημερώθηκε η αστυνομία, η οποία αφού έφθασε στο σημείο, κατέσχεσε το όπλο και τον συνέλαβε με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Ο ίδιος θα οδηγηθεί στον Εισαγγελέα.
Πηγή: Pathfinder News

Ενσταση για το Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης...

Το Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1999 στο πλαίσιο του προγράμματος INTERREG II. Σήμερα, 7 χρόνια μετά τη διακοπή των εργασιών ολοκλήρωσής του, το Ιδρυμα της Βουλής ανέλαβε να χρηματοδοτήσει εκ νέου το έργο, διαθέτοντας μάλιστα το ποσό των 800.000 ευρώ. Σκοπός της δημιουργίας του Πάρκου, σύμφωνα με τους εμπνευστές του, είναι να καταστήσουν την περιοχή σύμβολο εθνικής ενότητας και χώρο προσέλκυσης τουρισμού.

Από το 2000 ακόμα έχουν εκφραστεί έντονες διαφωνίες σχετικά με την επιλογή της συγκεκριμένης περιοχής για την κατασκευή τέτοιων υποδομών. Υπενθυμίζουμε ότι η περιοχή του Γράμου περιλαμβάνεται στις περιοχές του δικτύου NATURA 2000 και για την διαχείρισή της έχει εκπονηθεί Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) στο πλαίσιο του Κοινοτικού προγράμματος LIFE96NAT/GR/3222. Επιπλέον, η περιοχή στην οποία βρίσκονται τα εγκαταλελειμμένα και ημιτελή εδώ και χρόνια κτήρια του Πάρκου, είναι δάσος Μαύρης Πεύκης (οικότοπος προτεραιότητας βάσει της Κ.Ο. 92/43) και περιοχή ιδιαίτερης οικολογικής σημασίας για την πανίδα.

Το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί μία τέτοια εγκατάσταση θα έπρεπε να γίνει στην καρδιά του Γράμου, τη στιγμή μάλιστα που σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν ανεκμετάλλευτοι εγκαταλελειμμένοι οικισμοί οι οποίοι μέσω μίας τέτοιας επένδυσης θα μπορούσαν να διατηρηθούν, δίνοντας ουσιαστική ώθηση στην ανάπτυξη της περιοχής. Η αναβίωση παλιών οικισμών, όπως για παράδειγμα η Παλιά Κοτύλη, θα συνέβαλε ουσιαστικά στην ανάπτυξη του νομού, χωρίς όμως να προκύπτει καμία επιπλέον οικιστική επιβάρυνση. Για την κατασκευή του Πάρκου Εθνικής Συμφιλίωσης έχουν ήδη κατασπαταληθεί κοινοτικά χρήματα, ενώ οι εργασίες συνεχίζονται και πάλι με χρήματα του ελληνικού Δημοσίου και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης.

Το αίτημα για χαρακτηρισμό του Γράμου σε Εθνικό Πάρκο παραμένει ανικανοποίητο, ενώ χρονολογείται από το 1999 με την υλοποίηση δύο ΕΠΜ (1997-99 και 2008-09). Ο στόχος είναι να ανοίξει ο δρόμος για μία ολοκληρωμένη διαχείριση του Γράμου, που θα φέρει ακμή και ευημερία στην περιοχή, όχι με όρους άγριας ανάπτυξης, αλλά με όρους πραγματικής συμφιλίωσης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον.

Καλλιστώ, Περιβαλλοντική Οργάνωση για την άγρια ζωή και τη φύση

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Σκοτώνουν τα ελάφια της Πάρνηθας για 1.000 ευρώ...

Τα διόλου ευκαταφρόνητα κέρδη που αποκομίζουν οι λαθροθήρες από το εμπόριο πολλών ειδών, τα οποία κυνηγούν εντός και εκτός προστατευόμενων περιοχών, είναι μία από τις κύριες αιτίες που κάθε χρόνο καταγράφονται ανά την Ελλάδα ανησυχητικά κρούσματα λαθροθηρίας.

Τα λαθραία θηράματα διοχετεύονται στην αγορά είτε σε καταστήματα, είτε σε ταβέρνες που συμπεριλαμβάνουν στα μενού τους κυνήγια.


Αν και οι φορείς που είναι υπεύθυνοι για την πάταξη της λαθροθηρίας προσπαθούν, με όσα μέσα διαθέτουν, να αντιμετωπίσουν τα πολλαπλά κρούσματα, οι ελλείψεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε μέσα εμποδίζουν το έργο τους.

Στο στόχαστρο των λαθροθηρών μπαίνουν τακτικά τα ελάφια της Πάρνηθας και τα αγριόγιδα της Πίνδου.

Το έγκλημα στην Πάρνηθα είναι οργανωμένο, καθώς συνηθίζεται οι λαθροθήρες να μη χρησιμοποιούν καραμπίνες, ώστε να μη γίνονται αντιληπτοί.

Αντ’ αυτών, χρησιμοποιούν τόξα και παγίδες για να θηρεύσουν τα ελάφια. Στην αγορά, η τιμή του ελαφιού μπορεί να φτάσει και τα 1.000 ευρώ το καθένα.

«Το ΣΔΟΕ πρέπει να κάνει έφοδο στις ταβέρνες της περιοχής και να ζητήσει τα τιμολόγια αγοράς για τα θηράματα। Αυτό το έγκλημα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει», επισημαίνει στη Real news η Μαρία Γανωτή, αντιπρόεδρος και ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής «ΑΝΙΜΑ»


Πηγή: roufianos.com

Νοικοκυριά και επιχειρήσεις στο στόχαστρο των «οικολόγων»...

Ενα οικολογικό έγκλημα το οποίο αποτελεί τον τελευταίο κρίκο από μια αλυσίδα δράσεων που εξελίσσονται τα τελευταία χρόνια στη Δυτική Μακεδονία με πρόσχημα τα δικαιώματα των ζώων, διαπράχθηκε πριν από λίγες μέρες στην περιοχή της Καστοριάς και της Σιάτιστας. Δράστες είναι κάποιοι γνωστοί - άγνωστοι που κινούνται στον χώρο των ακραίων (σε επίπεδο τρομοκρατίας) «οικολογικών» ομάδων.

Το δίκτυο των κυνηγών ο ΩΡΙΩΝ, διευκρινίζει με ανακοίνωσή του ότι: «Οι αυτόκλητοι ''υπερασπιστές'' των δικαιωμάτων των ζώων, χωρίς την παραμικρή έγνοια για την τοπική κοινωνία αλλά και την άγρια πανίδα της περιοχής, επέδραμαν νύχτα σε ένα εκτροφείο δυναμικότητας 50.000 γουνοφόρων ζώων (μινκ) και κατέστρεψαν τις εγκαταστάσεις και την περίφραξή του. Με την πράξη τους αυτή έστειλαν 50.000 πεινασμένα σαρκοφάγα ζώα στους γειτονικούς οικισμούς, στις αυλές των σπιτιών και των σχολείων, στα κοτέτσια και στους στάβλους της περιοχής. Να σημειωθεί ότι τα μινκ αναπαράγονται και εκτρέφονται σε κλειστές και ελεγχόμενες συνθήκες με σκοπό τη μετέπειτα επεξεργασία και πώληση του δέρματός τους. Είναι μια δραστηριότητα που αποτελεί νόμιμη κτηνοτροφική εκμετάλλευση, όπως για παράδειγμα τα βουστάσια και τα πτηνοτροφεία, που εξασφαλίζουν τη διατροφή μας με το κρέας, το γάλα και τα αβγά, αλλά και την ένδυση και υπόδησή μας με το μαλλί και το δέρμα των εκτρεφόμενων ζώων».

Ο ΩΡΙΩΝ τονίζει ότι: «Εκτός των καταστροφικών επιπτώσεων που έχει η επιδρομή χιλιάδων σαρκοφάγων ζώων στο οικόσιτο ζωικό κεφάλαιο των αγροτικών οικισμών της ευρύτερης περιοχής, η άγρια πανίδα και κυρίως τα πτηνά, τα μικρά θηλαστικά και τα αμφίβια (συμπεριλαμβανόμενων και σπάνιων ειδών που διαβιούν ή διέρχονται από τη Δυτική Μακεδονία), δηλαδή όλα αυτά που συνθέτουν μεταξύ άλλων την πολύτιμη βιοποικιλότητα της περιοχής, θεωρείται βέβαιο πως θα υποστούν σημαντική πληθυσμιακή συρρίκνωση και ίσως, σε μερικές περιπτώσεις, ολοκληρωτικό αφανισμό.

Σήμερα, 4 εβδομάδες μετά την «απελευθέρωση» των μινκ, έχει διαπιστωθεί η παρουσία τους σε ακτίνα μεγαλύτερη των 50 χιλιομέτρων από το εκτροφείο που παραβιάστηκε. Με τους ρυθμούς επέκτασής τους είναι θέμα ημερών η εμφάνισή τους στους γειτονικούς νομούς. Μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα μεταδίδουν τα τοπικά ΜΜΕ, έχουν εμφανιστεί μινκ στα χωριά της κοινότητας Αρρένων του Γράμου καθώς και στον Δήμο Κορεστείων που γειτνιάζει με την περιοχή των Πρεσπών. Με αυτά τα δεδομένα θεωρείται βέβαιο πως τα ζώα αυτά θα εγκατασταθούν και θα αναπαραχθούν σε όλη τη Δυτική Μακεδονία με απρόβλεπτες συνέπειες για τη βιοποικιλότητα της περιοχής».

Να σημειωθεί ότι στην περιοχή υπάρχουν σημαντικοί υγροβιότοποι εθνικής και ευρωπαϊκής σημασίας όπως:

- Η λίμνη της Μικρής Πρέσπας που προστατεύεται από τη συνθήκη Ramsar και στην οποία είναι θέμα ημερών πια να εγκατασταθούν τα απελευθερωμένα μινκ αν δεν έχουν ήδη εμφανιστεί

- Ο Εθνικός Δρυμός Πρεσπών,

- Η λίμνη της Καστοριάς (Ορεστιάδα) που είναι περιοχή Natura (στην οποία ήδη έχει εγκατασταθεί ένας τεράστιος αριθμός μινκ).

- Τα Στενά του Αλιάκμoνα που είναι περιοχή Natura και το Δέλτα με τις εκβολές του που είναι υγροβιότοπος Ramsar αλλά και περιοχή Natura.

Σε όλες τις παραπάνω περιοχές κινδυνεύουν όλα τα ενδημικά και αποδημητικά είδη να υποστούν σημαντική καταστροφή εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα και εξακολουθήσει ο ρυθμός διασποράς και επέκτασης των απελευθερωθέντων μινκ. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να μην έχουν επεκταθεί ήδη και στις μικρές ορεινές λίμνες, που ανήκουν στο εθνικό πάρκο της Βόρειας Πίνδου, εξαλείφοντας τα σπάνια και μοναδικά ενδημικά είδη του τρίτωνα και γενικότερα το οικοσύστημα των ορεινών αυτών λιμνών.

Πέραν του κινδύνου εξαφάνισης από τους υγροβιότοπους της Δυτικής Μακεδονίας πολλών υδρόβιων και αμφίβιων οργανισμών που αποτελούν την κύρια τροφή των μινκ, σοβαρό πρόβλημα ανταγωνισμού λόγω του υπερβολικά μεγάλου αριθμού των απελευθερωθέντων ζώων θα αντιμετωπίσει και η βίδρα (Lutra lutra) η οποία είναι ένα αυστηρά προστατευόμενο ενδημικό είδος που απαντάται στα ποτάμια και στις λίμνες της περιοχής. Αν ο πληθυσμός των μινκ που θα επιβιώσουν διατηρηθεί σε τόσο μεγάλη πυκνότητα, ακόμη σοβαρότερο πρόβλημα θα παρουσιαστεί την άνοιξη με την άφιξη των μεταναστευτικών πτηνών (πελεκάνοι, αγριόπαπιες, κύκνοι κλπ.) στις λίμνες και στα ποτάμια της περιοχής, τα αβγά και τα μικρά πουλάκια των οποίων θα καταστραφούν ολοκληρωτικά.

Σήμερα βλέπουμε πως η προσέγγιση των «οικολόγων» γίνεται πλέον επιθετική και χρησιμοποιούνται τρομοκρατικές μέθοδοι που αποτελούν απειλή, όχι μόνο για το φυσικό περιβάλλον, αλλά και για την ίδια την τοπική κοινωνία. Το συγκεκριμένο συμβάν αποδεικνύει ξεκάθαρα πως η υιοθέτηση ακραίων ζωολατρικών ιδεολογιών από «οικολογικές» ομάδες, μπορεί να οδηγήσει σε εγκληματικές και τρομοκρατικές ενέργειες, από τις οποίες δεν λείπουν και οι απειλές κατά των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται ακόμη στην ευρύτερη περιοχή προσπαθώντας να εξασφαλίσουν το μέλλον της οικογένειας και των παιδιών τους. Εκτιμούμε πως κάθε ανάλογη εγκληματική ενέργεια πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεκάθαρα και καταδικαστικά, τόσο από την κοινωνία όσο και από την πολιτεία.

Είναι προφανές πως δεν είναι εύκολο να αντιληφθούν οι οικολογικές ομάδες και οργανώσεις, είτε είναι τοπικής είτε εθνικής εμβέλειας, ότι εκτός από τα δικαιώματα των ζώων για τα οποία αγωνίζονται, υπάρχουν και τα δικαιώματα των ανθρώπων της περιοχής που πρέπει να δουλέψουν σκληρά για να επιβιώσουν στη δύσκολη πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας.

Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Η κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία καλούνται να λάβουν επιτέλους τα αναγκαία προληπτικά μέτρα για την προστασία της περιουσίας των πολιτών από τις εγκληματικές πράξεις μερικών επικίνδυνων φανατικών. Καλούνται να προστατεύσουν την άγρια πανίδα της περιοχής από την επερχόμενη πιθανή καταστροφή εφαρμόζοντας ό,τι προβλέπεται από τη Σύμβαση της Βέρνης για την αντιμετώπιση της εισβολής ξενικών ειδών και την επαναφορά της ισορροπίας στο πληγέν οικοσύστημα. Καλούνται να επιδείξουν τη δέουσα υπευθυνότητα και να καταρτίσουν Εθνικό Σχέδιο ορθής Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης. Σχέδιο που θα αντικαταστήσει τις αποσπασματικές και άκρως επικίνδυνες (όπως αποδεικνύεται) προσεγγίσεις που παρατηρούνται σήμερα, με τις διάφορες "οικολογικές" ΜΚΟ να αποτελούν την κύρια πηγή ενημέρωσης στα σχολεία και την κοινωνία, παρά το γεγονός πως τόσο οι ίδιες όσο και οι πληροφορίες που διαδίδουν δεν υπόκεινται σε κανένα θεσμικό έλεγχο. Εκτιμούμε πως φαινόμενα σαν το παραπάνω πηγάζουν από τη θεσμική εγκατάλειψη της υπαίθρου και την άνευ όρων παράδοσή της σε διάφορους αυτόκλητους σωτήρες, οι οποίοι αν και δεν αποκλείεται να έχουν καλές προθέσεις, δεν εξασφαλίζεται με κανένα τρόπο πως θα έχουν τα ανάλογα αποτελέσματα...»

Για τον Ωρίωνα

Με εκτίμηση,

Ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστοδουλάκης

Ο Γ. Γραμματέας Νίκος Παπαϊωάννου