Χειμωνιάτικες μπεκάτσες...

Περιμένοντας την πτώση της θερμοκρασίας…

Για έναν κυνηγό με σκύλο φέρμας, μετά τα καλοκαιρινά κυνήγια ορτυκιού, τρυγονιού, πέρδικας, λαγού και κουνελιού σειρά έχει αυτό το ξεχωριστό κυνήγι. Το κυνήγι της βελουδομάτας.
Είναι το κυνήγι που επιφυλάσσει τόσες πολλές εκπλήξεις όσο αφορά στο πότε θα έρθουν στον τόπο μας, αν θα έρθουν στις ημερομηνίες που τις περιμένουμε και αν θα είναι σε ικανοποιητικούς αριθμούς.
Το απρόβλεπτο στο κυνήγι της μπεκάτσας είναι δεδομένο, αλλά αυτό είναι που κάνει όλους εμάς να την προσμένουμε κάθε χρόνο, γιατί πραγματικά αν αυτό το θήραμα ήταν εύκολο δεν θα ήταν και τόσο συναρπαστικό.
Κάθε χρόνο ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατήσουν στην Ευρώπη και εννοώ τους ανέμους, την πτώση της θερμοκρασίας τη δεδομένη περίοδο μετακίνησης, θα παίξουν καθοριστικό στο αν η χρονιά είναι καλή ή όχι.
Αν ο καιρός είναι μαλακός στην Βόρεια Ευρώπη, οι μπεκάτσες δεν ξεκινούν το ταξίδι, βέβαια είναι γνωστό ότι υπάρχει και η ενστικτωδώς αποδημία.
Η μπεκάτσα σταθμεύει ανάλογα την περίοδο και τις καιρικές συνθήκες σε διαφορετικά δάση και σημεία.


Απρόβλεπτες

Έτσι, ενώ στα τέλη Οκτωβρίου αρχές Νοέμβρη συναντάμε τα πουλιά ψηλά στα 1000 μ. υψόμετρο, σε όμορφα χορτολίβαδα ανάμεσα σε πυκνά δάση τα λεγόμενα ξέφωτα, το καλό είναι ότι εκείνη την εποχή βρίσκουμε μπεκάτσες μαζεμένες σε κάποια σημεία ακόμα και ζευγάρια. Η κακή πλευρά όμως, είναι ότι τα φύλλα δεν έχουν πέσει ακόμα καλά και τα πουλιά όταν σηκώνονται είναι δύσκολα στο τουφέκισμα.
Με το βαρύ χειμώνα και τα χιόνια, τις συναντάμε σε πολύ χαμηλότερα υψώματα όπως ρεματιές περιοχές με πουρνάρια και κοντά σε καλλιεργημένες εκτάσεις.
Με καλές συνθήκες, τα βορινά σημεία των δασών είναι τα πρώτα που πρέπει να ψάξουμε, αλλά και εδώ στον κανόνα υπάρχει η εξαίρεση.

Για παράδειγμα, ένα ψυχρό πρωινό, ξεκίνησα με την καλή μου σκύλα Αrta, να βγω στο δάσος, όπου έψαξα μεθοδικά όλα τα βορινά σημεία και συνέχισα να ψάχνω στα προσήλια και στα ζεστά σημεία μάταια όμως. Φαντάστηκα ότι κάποια λίγα πουλιά που υπήρχαν θα είχαν φύγει από τον τόπο. Γυρίζοντας όμως το μεσημέρι στο καφενείο του χωριού, ένας αγρότης όπου βρισκόταν το πρωί στον κάμπο με το τρακτέρ του, μου είπε ότι σήκωσε 4 μπεκάτσες. Αυτό είναι που δείχνει ότι το πουλί αυτό είναι απρόβλεπτο γιατί οι θερμοκρασίες δεν ήταν ακραίες και διότι με παρόμοια θερμοκρασία είχα ξανασηκώσει πουλιά. Όμως εκείνη την ημέρα δεν ξέρω τι είχε συμβεί.

Για ολόκληρο το άρθρο πατήστε ΕΔΩ

Πηγή www.go-outdoor.gr