Στο τέλος της κυνηγετικής περιόδου οι μπεκάτσες γίνονται και πιο σπάνιες.Ιδιαίτερα στη φετινή χρονιά που κατά γενική ομολογία ήταν μία φτωχή χρονιά για το κυνήγι της μπεκάτσας.Είναι φυσιολογικό όμως ο φλεβάρης να είναι δύσκολος μήνας για τις μπεκάτσες γιατί βρίσκεται σε μία περίοδο που έχουν σταματήσει οι μετακινήσεις των πουλιών από τον βορρά και από την άλλη, δεν έχει αρχίσει ακόμη η μετανάστευση προς αυτόν.Οι μπεκάτσες του φλεβάρη απαιτούν ιδιαίτερη μεταχείριση και καλή στρατηγική και από εμάς αλλά και από το σκύλο μας.Τότε πρέπει να δείξει τις αρετές του ένα καλό μπεκατσόσκυλο. Να έχει σωστή έρευνα και να καταφέρνει να μπλοκάρει το θήραμα υποδειγματικά γιατί υπάρχει μεγάλος βαθμός δυσκολίας εφόσον έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία μπεκάτσα η οποία δεν είναι ένα νέο πουλί και γνωρίζει πολύ καλά την περιοχή της. Ίσως να έχουμε να κάνουμε με μία μπεκάτσα η οποία έχει ενοχληθεί πολλές φορές , να της είναι γνώριμοι οι ήχοι από τα κουδουνάκια, τα μπίπερ ή ακόμη μπορεί και να έχει ντουφεκιστεί στο παρελθόν. Όλα αυτά δίνουν στην μπεκάτσα την πονηριά και την μαεστρία για τον τρόπο διαφυγής της. Αυτό το διαπιστώνουμε όταν φτάσουμε το σκύλο μας στη φέρμα και στο ξεπέταγμά της πολλές φορές μας ΄αδειάζει΄χωρίς να προλάβουμε ούτε καν να επωμίσουμε.
Το μόνο θετικό στις μπεκάτσες του φλεβάρη είναι ότι πολλές φορές θα έχουμε συναντήσεις με τα ίδια πουλιά, στα ίδια μέρη που τις συναντήσαμε και άλλες φορές. Θα πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα πολύ πονηρό πουλί και δεν υπάρχουν εύκολα προβλέψιμες μπεκάτσες.Παρόλο αυτά δεν θα πρέπει να απογοητευόμαστε και να μην σταματάμε το κυνήγι πρόωρα. Αυτές οι μπεκάτσες μπορεί να είναι λίγες και δύσκολες αλλά μας προσφέρουν όμορφες στιγμές.Κάνουν ακόμη πιο μαγευτικό το κυνήγι της μπεκάτσας.
Πηγή Γιώργος και Δήμος Μπούνας www.bounasprogress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου