Τρυγόνι...

Ένας άξιος αντίπαλος

Το τρυγόνι θα είχε ίσως πολύ μεγαλύτερη θηραματική αξία για τον Έλληνα κυνηγό αν η κυνηγετική περίοδος άρχιζε μερικές εβδομάδες νωρίτερα ή, ακόμα καλύτερα, αν το κυνήγι του στα επιστρόφια του Απρίλη δεν είχε απαγορευτεί. Παρ' όλα αυτά, έστω και αν η παρουσία του στη χώρα μας είναι πολύ σύντομη, εξακολουθεί να προσελκύει και να συναρπάζει χιλιάδες κυνηγούς κάθε έναρξη.


Το τρυγόνι είναι ίσως η πιο αβέβαιη αναζήτηση θηράματος για τους έλληνες κυνηγούς.
Εξαιρετικά ευαίσθητο στις μεταβολές του καιρού, αλλά και απολύτως εξαρτημένο από την ύπαρξη τροφής και νερού στις περιοχές που συγκεντρώνεται πριν την μετανάστευση, δεν διστάζει να μετακινηθεί σε αποστάσεις πολλών χιλιομέτρων ξαφνικά, κάνοντας τον εντοπισμό και το κυνήγι του μια συνεχή αναζήτηση.
Δεν είναι λίγες οι φορές που παρά τη συνεχή παρακολούθηση μιας περιοχής και τον εντοπισμό των πουλιών αρκετές μέρες πριν την έναρξη, μια ξαφνική αλλαγή του καιρού, την τελευταία στιγμή, είναι ικανή να μετακινήσει τα πουλιά και να καταστρέψει το ταξίδι και τις προσδοκίες αυτών που τα αναζήτησαν.


Στα ώριμα ηλιοτρόπια

Τις πρώτες μέρες της κυνηγετικής περιόδου, τα περισσότερα τρυγόνια που συναντάμε στη χώρα μας είναι αυτά που πιθανόν έχουν φωλεοποιήσει από τις αρχές του καλοκαιριού και συνήθως ξεκινούν το ταξίδι τους για την Αφρική το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου και μέχρι τα τέλη του μηνός έχουν ολοκληρώσει τη μετανάστευσή τους.
Εκτός από αυτά, ένας μεγάλος αριθμός πουλιών και συχνότερα ο μεγαλύτερος όγκος ταξιδεύει από τις βορειότερες χώρες και κυρίως από τις Βαλκανικές και φτάνει στη χώρα μας το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτέμβρη.
Τις πρώτες μέρες της περιόδου, το κυνήγι του τρυγονιού γίνεται κυρίως στους χώρους βοσκής των πουλιών, με προτίμηση τα ώριμα ηλιοτρόπια ή τις στεριές που ευτυχώς υπάρχουν ακόμα, τουλάχιστον στη βόρεια Ελλάδα.
Από τα τέλη του Αυγούστου και μετά, το κυνήγι γίνεται στα περάσματα, με τη Δυτική Ελλάδα και τα νησιά του Ιουνίου να υποδέχονται, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, το μεγαλύτερο όγκο των πουλιών.


Η τουφεκιά

Ένας λόγος που το κυνήγι του τρυγονιού εξακολουθεί να προσελκύει χιλιάδες κυνηγούς, κάνοντας πολλούς να το αναζητήσουν ακόμα και στο εξωτερικό, είναι η ομορφιά της τουφεκιάς του.
Η τουφεκιά τού τρυγονιού είναι από τις πιο δύσκολες και συναρπαστικές για τον κυνηγό του καρτεριού.
Σε αυτό συντελεί η μεγάλη του ταχύτητα αλλά και οι απότομοι ελιγμοί που χαρακτηρίζουν το πέταγμά του, κάνοντάς το δύσκολο ακόμα και για έναν έμπειρο σκοπευτή.
Στη δυσκολία της τουφεκιάς συμβάλλει και η απόσταση, γιατί το τρυγόνι σπάνια θα μας δώσει την ευκαιρία για μια βολή σε απόσταση κοντινότερη των 25-30 μέτρων, ιδιαίτερα αν έχει ευνοϊκό άνεμο ή αν έχει τουφεκιστεί από καρτέρια που προηγούνται του δικού μας.
Για αυτόν το λόγο και τα τσοκαρίσματα είναι αρκετά στενά, 2 ή 3 άστρα, ενώ οι γομώσεις, παρά τις υψηλές θερμοκρασίες, φτάνουν τα 33 έως και 34 γραμμάρια.


Προορισμοί

Για τις πρώτες μέρες της κυνηγετικής περιόδου, οι καταλληλότεροι και πιο δημοφιλείς προορισμοί βρίσκονται στη βόρεια Ελλάδα, με τους νομούς Έβρου, Σερρών, Φλώρινας, Κοζάνης και Κιλκίς να συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο αριθμό των κυνηγών.


Έβρος

Ο νομός Έβρου είναι ο πιο συχνός προορισμός για όσους δεν φοβούνται τα χιλιόμετρα, γιατί εκτός από τον μεγάλο αριθμό τρυγονιών που φιλοξενεί συνήθως στην έναρξη, είναι και ο πιο δημοφιλής ορτυκότοπος για όσους θέλουν να συνδυάσουν το κυνήγι και των δύο θηραμάτων. Ορμένιο, Νεοχώρι, Φυλακτό, αλλά και η ευρύτερη περιοχή των Φερών θεωρείται από τους καλύτερους προορισμούς για το κυνήγι του τρυγονιού για την έναρξη, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που τα μπασίματα διαρκούν μέχρι και τα μέσα του Σεπτέμβρη.


Σέρρες - Κιλκίς

Εξίσου ελκυστικοί για την έναρξη είναι και οι νομοί Σερρών και Κιλκίς, με τη Δορκάδα, τη Μαυροράχη, την Τριάδα και τις Μουριές, το Ελευθεροχώρι και το Δροσάτο αντίστοιχα, να αποτελούν τους πιο προσφιλείς προορισμούς για όσους αναζητήσουν το τρυγόνι εκείνη την περίοδο.


Δυτική Ελλάδα

Από την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη και μετά, το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στη Δυτική Ελλάδα, με την Πρέβεζα, το Μεσολόγγι, το Νεοχώρι, τον Λούρο, αλλά και όλα τα νησιά του Ιονίου να συγκεντρώνουν τον μεγαλύτερο αριθμό των κυνηγών που προσδοκούν το μεγάλο πέρασμα, είτε με βάση τα μερομήνια είτε με βάση τον καιρό και τις πάντα «σίγουρες» πληροφορίες.

Όπως και να 'χει, το κυνήγι του τρυγονιού, παρά τις δυσκολίες και παρά την πολύ μικρή περίοδο θήρας του στη χώρα μας, εξακολουθεί να έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του Έλληνα κυνηγού, γιατί εξακολουθεί να είναι το πρώτο θήραμα που θα αναζητήσει κάθε έναρξη μετά την πολύμηνη αναμονή.

Του Ανδρέα Καραγιάννη

Πηγή www.go-outdoor.gr