Σε τεντωμένο σκοινί...

Όλα τα μυστικά της βασικής εκπαίδευσης

Ο κ. Θωμάς Πετρόχειλος, ένας από τους κορυφαίους εκπαιδευτές σκύλων, συμβουλεύει και διδάσκει όλα τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει ένας κυνηγός προκειμένου να αποκτήσει έναν πολύτιμο και αξιόπιστο σύντροφο. Η βασική εκπαίδευση θεωρείται απαραίτητη για να έχετε δίπλα σας ένα αποτελεσματικό ζώο, υπάκουο και πειθαρχημένο, με θετικά και ευχάριστα βιώματα.

Υπάρχουν πολλοί κυνηγοί, οι οποίοι έφτασαν 60 ή 70 ετών και δεν κατόρθωσαν να αποκτήσουν ποτέ ένα καλοντρεσαρισμένο σκύλο, που να κυνηγά γι’ αυτούς. Αλλά αγκομαχώντας τις περισσότερες φορές, κατορθώνουν να επωφεληθούν από τις κυνηγετικές ικανότητες του σκύλου τους. Με αυτή τη σειρά των άρθρων, θα προσπαθήσω να εξηγήσω από πού ν’ αρχίσουμε και πώς να προχωρήσουμε, έτσι ώστε το σκυλάκι μας να ολοκληρώσει το πρώτο στάδιο τής εκπαίδευσής του, η οποία ονομάζεται βασική. Η βασική εκπαίδευση είναι ανάλογη με την εκπαίδευση του παιδιού στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο.


Πώς θα επιλέξετε το σωστό κουτάβι

create_hunt_dog_2Κατ’ αρχάς θα πρέπει να αποφασίσουμε από ποια ράτσα θα επιλέξουμε το κουτάβι μας, μελετώντας τα «στάνταρ» εργασίας τής κάθε μιας και τα μορφολογικά χαρακτηριστικά της. Όταν τελικά καταλήξουμε, μας μένει να βρούμε τους, κατά το δυνατό, καλύτερους γεννήτορες, οι οποίοι θα κληροδοτήσουν στο κουταβάκι τους τα κατάλληλα κληρονομικά χαρακτηριστικά. Δεν θα πρέπει να πειστούμε από τα λόγια κανενός πωλητή. Θα ελέγξουμε τη γνησιότητα των πρωτότυπων πεντιγκρί (Pedigree) και αν έχει καταχωρηθεί η γέννα στον επίσημο Κυνολογικό Οργανισμό. Επίσης, αν συμφωνούν τα νούμερα των τατουάζ με τα νούμερα των πεντιγκρί. Θα προσπαθήσουμε να δούμε τους γονείς στο κυνήγι και να προσέξουμε αν έχουν το στιλ εργασίας τής φυλής τους, να διαβάσουμε τα βιβλιάρια εργασίας εάν πρόκειται για αγωνομάχους (Trailers) και να εξετάσουμε μην τυχόν έχουν κροτοφοβία ή έντονη δυσπλασία ή άλλα μορφολογικά ελαττώματα, τα οποία να συνεπάγονται τον αποκλεισμό τους. Στην προσπάθειά μας αυτή μπορεί να μας βοηθήσει ο αναγνωρισμένος Κυνολογικός οργανισμός ή ο Όμιλος του εξωτερικού στον οποίο ανήκει ο σκύλος. Μετά απ’ όλα αυτά θα πρέπει να κάνουμε το σταυρό μας να αποδειχτεί έντιμος ο εκτροφέας, γιατί στην εντιμότητά του αυτή βασιζόμαστε ουσιαστικά.

Όσο καλύτερη ποιοτικά είναι η γέννα, τόσο περισσότερο μοιάζουν τα κουτάβια μεταξύ τους. Αν έχουμε τη δυνατότητα επιλογής, θα επιλέξουμε ένα υγιές ζώο, το οποίο τη δεύτερη μέρα της ζωής του έχει γύρω στους 185 σφυγμούς το λεπτό σε κατάσταση ύπνου και που μεγαλώνοντας, ακούει αμέσως το σφύριγμά μας και έρχεται κουνώντας την ουρά του. Η μέτρηση γίνεται με στηθοσκόπιο και επαληθεύεται με τρεις μετρήσεις, με διαφορά δύο ημερών η μία από την άλλη.


Εξασφαλίστε στο κουτάβι θετικά βιώματα

Ο απογαλακτισμός μπορεί να γίνει στις 6 εβδομάδες. Θα προτιμήσουμε ένα κουτάβι, κατά την επιλογή μας, παρά ένα μεγάλο έξι μηνών, το οποίο μπορεί να έχει αρνητικά βιώματα. Για την κατάλληλη διατροφή τού κουταβιού μας θα συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας, ο οποίος θα αναλάβει την παρακολούθησή του, καθώς και τους απαραίτητους εμβολιασμούς.
Ο χαρακτήρας και η γενικότερη πορεία τού κουταβιού μας διαμορφώνεται με βάση τα βιώματα τα οποία αποκτά κατά τη διάρκεια της ζωής του. Πρέπει, λοιπόν, να επιζητούμε εκείνα τα οποία το οδηγούν προς τη θετική πλευρά και να το προστατεύουμε από τα άλλα που το οδηγούν προς την αρνητική κατεύθυνση.
Το κουτάβι μας αποκτά βιώματα, δηλαδή εκπαιδεύεται, από τη στιγμή που αρχίζει να λαμβάνει ερεθίσματα από τον έξω κόσμο. Το πρώτο μέλημα του ιδιοκτήτη είναι να δεθεί ψυχολογικά με το κουτάβι του. Στα μάτια του σκύλου του, ο ιδιοκτήτης πρέπει να έχει τη θέση που έχει ο Θεός για τον άνθρωπο. Η θέση αυτή δεν αποκτάται ούτε διατηρείται εύκολα.


Ο χώρος διαμονής του κουταβιού

Πριν από την αγορά του κουταβιού θα πρέπει να έχουμε φροντίσει να εξασφαλίσουμε το χώρο του. Ο χώρος αυτός θα πρέπει να πληρεί τις εξής προδιαγραφές:

- Να έχει αποχέτευση, ώστε να καθαρίζεται εύκολα από τις ακαθαρσίες.

- Να χωρίζεται σε εξωτερικό ευρύχωρο προαύλιο, το οποίο να έχει ήλιο τις περισσότερες ώρες της ημέρας, ώστε να μην έχουμε προβλήματα ραχίτιδας και εσωτερικό ηχοθερμομονωμένο χώρο στον οποίο θα βρίσκεται και το κρεβάτι του.

Στο χώρο αυτό θα απομονώσουμε το ζώο τις ώρες κοινής ησυχίας για να μην έχουμε προβλήματα. Οι περισσότεροι αγοράζουν ένα κουτάβι και μετά αρχίζουν να το μαλώνουν γιατί λέρωσε ή γιατί έκανε φασαρία, με αποτέλεσμα να χαλούν τις σχέσεις τους με αυτό και να δημιουργούν ένα δειλό ζώο, το οποίο δεν μπορεί να εξηγήσει τη συμπεριφορά τού ιδιοκτήτη του. Αργότερα, αυτό το ζώο γίνεται ανεξάρτητο στο κυνήγι και ψάχνει χωρίς να έχει καμία επαφή με τον ιδιοκτήτη του.


Οι πρώτες του βόλτες

Και τώρα μία συμβουλή από καρδιάς: Αφήστε το ζώο να ανεβαίνει πάνω σας. Μπορεί βραχυπρόθεσμα να σας διευκολύνει μια τέτοια απαγόρευση, αλλά είναι περισσότερα τα προβλήματα που θα δημιουργήσει παρά αυτά που θα λύσει. Όταν πάμε στο κουτάβι μας μπορούμε να φοράμε μια φόρμα η οποία δεν μας νοιάζει αν θα λερωθεί.
Όταν το κουτάβι μας φτάσει και περάσει το βασικό ντρεσάρισμα, τότε θα μπορέσουμε σιγά-σιγά να το βάλουμε στο σπίτι μας και να του μάθουμε ότι εκεί δεν επιτρέπεται να λερώνει. Πρέπει να το βγάζουμε έξω τρεις φορές την ημέρα, από δυόμισι μηνών, και κατά τον εξής τρόπο: Διαλέγουμε ένα χώρο χωρίς αυτοκίνητα, ανθρώπους ή άλλα ζώα και αφήνουμε το σκύλο ελεύθερο.

Κάθε φορά που μας πλησιάζει το χαϊδεύουμε και του λέμε να ξαναφύγει, συνεχίζοντας την πορεία μας. Εάν απομακρυνθεί, χωρίς να το φωνάζουμε, φεύγουμε μαλακά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Εκείνο θα ανησυχήσει από το μεγάλωμα της απόστασης και θα έρθει προς το μέρος μας. Δεν θα το φωνάξουμε για κανένα λόγο, γιατί αν το κάνουμε και αυτό δεν έρθει τότε χάνουμε το κύρος μας. Μετά από αρκετές βόλτες, μπορούμε να το φωνάζουμε μία ή δύο φορές, σε κάθε έξοδο, να το χαϊδεύουμε και να του λέμε να ξαναφύγει.

Η μεταφορά προς και από την επιλεγμένη τοποθεσία, όταν το κουτάβι είναι μέχρι 3 ½ μηνών, θα γίνεται στην αγκαλιά. Η διαδικασία αυτή, παρόλο που φαίνεται απλή, θέτει τις βάσεις ενός ήρεμου, κοντινού και αποδοτικού ψαξίματος όταν το κουτάβι ενηλικιωθεί.
Η τοποθεσία στην οποία το βγάζουμε βόλτα πρέπει να αλλάζει συχνά, ώστε να μην τη συνηθίζει, να αισθάνεται άνετα και να μας προσέχει λιγότερο.


Εξοικείωση με τους πυροβολισμούς

Η εξοικείωση με τους πυροβολισμούς πρέπει να αρχίσει σε όσο το δυνατό μικρότερη ηλικία. Είχα, θυμάμαι, μια γέννα Σέττερ. Η σκύλα ήταν δική μου και γεννούσε μέσα στο σπίτι μου. Εγώ και οι φίλοι μου κάναμε έξω από το σπίτι κάθε μέρα σκοποβολή. Όταν τα κουτάβια έφτασαν ενός μηνός και έβγαιναν από το σπίτι, έπαιζαν με τους άδειους κάλυκες στα πόδια μας, ενώ εμείς πυροβολούσαμε σε απόσταση δύο μέτρων, χωρίς να δίνουν την παραμικρή σημασία. Συνδυάστε τους πυροβολισμούς με κάτι ευχάριστο, το φαγητό ή τη βόλτα και συνεχίστε τους μέχρι ο σκύλος να βγει στο κυνήγι.

Πολλά άξια ζώα καταστρέφονται από ακατάλληλους χειρισμούς, διότι άκουσαν πυροβολισμούς για πρώτη φορά στη ζωή τους κατά την έναρξη του κυνηγίου. Για όσους μένουν στην πόλη, η εξοικείωση των κουταβιών μπορεί να γίνει με πιστόλι φωτοβολίδων. Ο κάθε εκτροφέας, επίσης, θα έπρεπε να διευκολύνει τη δουλειά τού μελλοντικού κατόχου των κουταβιών του, εξοικειώνοντάς τα με πυροβολισμούς, την ώρα που αυτά θηλάζουν.


Η έννοια της δέσμευσης

Όσο περισσότερες παραστάσεις έχει το κουτάβι, μεταξύ δύο και οχτώ μηνών, τόσο πιο ευπροσάρμοστο γίνεται σε νέες συνθήκες. Όταν απομονώσουμε ένα κουτάβι και σε ηλικία οκτώ μηνών το βγάλουμε έξω, φοβάται τα πάντα γιατί δεν γνωρίζει τίποτα. Αφήστε το να παίξει, να περάσει μέσα από θάμνους, να γρατσουνιστεί, να δει αυτοκίνητα, ανθρώπους, άλλα ζώα. Από τεσσάρων μηνών πρέπει σιγά-σιγά να το συνηθίσουμε στο λουρί και την έννοια της δέσμευσης. Αν περιμένουμε να φτάσει τους έξι μήνες, η αντίδραση θα είναι εντονότερη και η τραυματική εμπειρία θα εξαλειφθεί δυσκολότερα. Δέστε το με το λουρί και μείνετε σταθεροί. Αυτό θα δοκιμάσει να φύγει, να ελευθερωθεί. Ηρεμήστε το με τη φωνή σας και χαϊδέψτε το όταν πάψει να αντιστέκεται. Μην υποχωρήσετε και το αφήσετε ελεύθερο πριν ηρεμήσει και μετά αφού το ελευθερώσετε, χαϊδέψτε το και παίξτε μαζί του. Σε τρεις με τέσσερις μέρες θα το έχει συνηθίσει αρκετά.


Ορίστε από την αρχή τη θέση του

Ο σκύλος, ως ζώο το οποίο ζει σε αγέλη, καταλαβαίνει από ιεραρχία. Δώστε του να καταλάβει τη θέση του, με τρόπους που κατανοεί. Πρώτα θα τρώτε εσείς και μετά το κουτάβι, το οποίο πρέπει να περιμένει ήσυχο τη σειρά του. Εσείς θα κάθεστε στην καρέκλα σας ή θα κοιμάστε στο κρεβάτι σας και εκείνο σε ένα πατάκι στο πάτωμα. Όταν κάνει κάτι το οποίο δεν θέλετε, π.χ. σκάβει τις γλάστρες, πάει να πάρει φαγητό από το τραπέζι, καταστρέφει πράγματα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το παράγγελμα «πφούι» έντονα, το οποίο σημαίνει «μη» και ταυτόχρονα να του ρίξετε πάνω του, σε μια στιγμή που δεν σας προσέχει, ένα κομμάτι αλυσίδα, βάρους 200 γραμμαρίων, το οποίο δεν πρέπει να έχει οξείες προεξοχές, ώστε να μην υπάρχει περίπτωση τραυματισμού του. Όταν το κουτάβι εγκαταλείψει την κακή πράξη και έρθει σε σας, χαϊδέψτε το ήρεμα. Μετά από λίγες μέρες και μόνο το άκουσμα του «πφούι» θα αρκεί ώστε να το συνετίσει.


Κερδίστε την εμπιστοσύνη του με σταθερότητα και ηρεμία

Μην του επιτρέπετε σήμερα εκείνο το οποίο θα του απαγορεύσετε αύριο. Ακολουθήστε πάντα την ίδια σταθερή, αλλά ήρεμη τακτική με την οποία θα του δώσετε να καταλάβει τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται, χωρίς να γίνει νευρικό από την ανασφάλεια και τις αμφιβολίες και κυρίως να μη χάσει την εμπιστοσύνη του σε σας.

Όταν κάνει κάτι κακό και αναγκαστείτε να το καλέσετε, μην το χτυπήσετε ποτέ, όταν έρθει. Μπορείτε να το επιπλήξετε με τον τόνο της φωνής σας, αλλά τίποτα περισσότερο διότι θα αντιμετωπίσετε προβλήματα με την ανάκληση αργότερα.
Όσο πιο σκληροί γινόμαστε, όσο περισσότερο φωνάζουμε τόσο περισσότερο σκληραίνουμε το χαρακτήρα του ζώου, διότι αυτό αφ’ ενός μεν συνηθίζει σιγά-σιγά στη συνεχή πίεση και αφ’ ετέρου ψάχνει την ευκαιρία να φύγει μακριά μας. Έτσι, βλέπουμε το φαινόμενο σε μεγαλύτερης ηλικίας σκύλους, τα μεν κυνηγετικά όσο βρίσκονται σε άμεσο έλεγχο, σε οπτική επαφή και μέχρι 50 μέτρα από τον κυνηγό, να ψάχνουν μουδιασμένα και μόλις αισθανθούν ότι βρίσκονται εκτός ελέγχου φεύγουν σε μεγάλες αποστάσεις, ψάχνοντας ανεξέλεγκτα. Οι δε σκύλοι άμυνας να εγκαταλείπουν το σπίτι τους με το που θα βρουν την πόρτα ανοιχτή ή ακόμα φτάνουν στο σημείο να απειλήσουν τον κύριό τους ή και να τον δαγκώσουν γιατί δεν αντέχουν άλλο την πίεση.

Όταν αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα το οποίο δεν είναι ακόμα η ώρα να το επιλύσουμε, προσπαθούμε να το παρακάμψουμε, χωρίς όμως να φαίνεται ότι υποχωρούμε. Μην επιτρέπετε σε τρίτους να ασχολούνται με το σκύλο σας διότι μπορεί να του δημιουργήσουν προβλήματα, χωρίς να το θέλουν, με την όχι και τόσο προσεκτική συμπεριφορά τους.

Του Θωμά Πετρόχειλου

Για ολόκληρο το άρθρο πατήστε ΕΔΩ

Πηγή www.go-outdoor.gr