Το απρόβλεπτο στο κυνήγι της μπεκάτσας...

Το απρόβλεπτο είναι δεδομένο όταν μιλάμε για το κυνήγι της μπεκάτσας. Σε κάθε είδος λειτουργίας και μηχανισμού και κυρίως όταν πρόκειται για ζωντανούς οργανισμούς, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό απρόβλεπτου. Το κυνήγι και ιδιαίτερα αυτό της μπεκάτσας, επιφέρει πάντα μια αρκετά μεγάλη αβεβαιότητα. Χωρίς αμφιβολία, το κυνήγι της μπεκάτσας είναι τόσο ελκυστικό, ακριβώς επειδή υποσυνείδητα αντιλαμβανόμαστε ότι δεν ξέρουμε τίποτα, ή σχεδόν τίποτα. Η έρευνα αυτού του θηράματος επιφέρει τόσες απρόβλεπτες καταστάσεις, ώστε να δημιουργεί την πιο ακαταμάχητη γοητεία, την πιο μεγάλη αβεβαιότητα. Και όλα αυτά, επειδή δεν έχουμε και ελπίζω να μην έχουμε ποτέ της απαραίτητες πληροφορίες για να προβλέψουμε τον τρόπο δράσης της, της επιλογές της για να το σκάσει, τους μυστικούς υπολογισμούς της, οι οποιοί είναι ενστικτώδεις και μεταβλητοί. Υπάρχει μια κάποια ανακολουθία στην συμπεριφορά αυτου του θηράματος απέναντη στον κυνηγό.

Ξέρετε, φίλοι μπεκατσοκυνηγοί, αν η κάρπωση της μπεκάτσας ήταν κάτι πολύ εύκολο, δεν θα μας ενδιέφερε πια. Είναι η όλη δυσκολία της έρευνας, αυτης της λεπτοπίλεπτης θεάς, που μας επιτρέπει να διατηρήσουμε αμετάβλητη την μαγεία του κυνηγιού της. Είναι αυτό το απρόβλεπτο θήραμα το οποίο αψηφά τους νόμους των πιθανοτήτων, που μας σπρώχνει να θέλουμε να το βρούμε κάθε κατάσταση είναι ένα ξεχωριστό γεγονός, κάθε κυνηγός, κάθε σκύλος είναι διαφορετικός, οπώς επίσης και κάθε μπεκάτσα. Στο κυνήγι της μπεκάτσας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα.

Αν είχαμε να κάνουμε με ένα ενδημικό θήραμα, θα μπορούσαμε να προβλέψουμε της εξέλιξη των γεγονότων, να καταστρώσουμε σχέδια και σε κάθε περίπτωση να δράσουμε συντεταγμένα. Όμως είναι πολύ δύσκολο να αναμετρηθείς με μια ταξιδιώτισσα, πάντα έτοιμη να ταξιδέψεί προς προορισμούς πιο σίγουρους. Με μια φευγαλέα νομάδα, ασταθή και ελαφριά, συνεχώς σε ετοιμότητα να μετακινηθεί.