Μπεκατσάς...

Μια ξεχωριστή ειδικότητα

Το κυνήγι της μπεκάτσας, όπως και τα άλλα κυνήγια, είναι μια ειδικότητα ξεχωριστή. Αυτό το είδος κυνηγίου απαιτεί όλες τις ικανότητες και τα ταλέντα ενός κυνηγού.
Είναι και παραμένει σχολείο ανάπτυξης δεξιοτήτων σπουδαίων κυνηγών.
Η βελουδομάτα συνήθως φέρνει στο νου δύο χαρακτηρισμούς: «απρόβλεπτη» και «πολυπόθητη». Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η μπεκάτσα δεν συγχωρεί λάθη σε επίπεδο επιλογών. Μάθετε τα μυστικά της και απολαύστε το κυνήγι της.


Μάτι λίγκα και αφτί λύκου

Η μπεκάτσα απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και φυσικά το μάτι του λίγκα για να τη διακρίνουμε στο έδαφος. Μπορείς να περάσεις δίπλα της και να μην την αντιληφθείς. Ο κυνηγός επιβάλλεται να έχει τρομερή οξύτητα των αισθήσεών του και ιδιαίτερη αυτοσυγκέντρωση.
Όταν η βλάστηση είναι ψηλή και η μπεκάτσα σηκωθεί ανάμεσα στα κλαδιά, πρέπει να είναι ιδιαίτερα συγκεντρωμένος και να τηρεί με ακρίβεια τους κανόνες ασφαλείας κυνηγίου.
Η συγκέντρωση στον κυνηγό της μπεκάτσας πρέπει να συμβαδίζει με την εξυπνάδα. Τα πουλιά οδηγούνται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Αυτό, βέβαια, είναι αρκετό για να ξεφεύγουν από τους κινδύνους και να αναπτύξουν υπερβολική ευαισθησία σε αυτούς.
Η γνώση των συνηθειών, όμως, των πουλιών, σε συνάρτηση με την ευστροφία του κυνηγού είναι η βάση για ένα ασφαλές κυνήγι που θα οδηγήσει σε κάρπωση θηραμάτων.


Η μπεκάτσα βαδίζει πολύ, ψάχνει την τροφή της στο έδαφος και σπάνια στα δέντρα. Άρα χρειάζεται αδιάκοπο περπάτημα, καθώς και παρακολούθηση του σκύλου από σχετικά μακριά. Εν αντιθέσει προς τα ορτύκια, για παράδειγμα, η μπεκάτσα σηκώνεται πολύ γρήγορα. Παρατηρήστε τη φύση. Όπου υπάρχουν μικρόπουλα, υπάρχουν και μπεκάτσες, διότι τρέφονται με την ίδια τροφή. Το κοκκινωπό και μαλακό έδαφος ενδείκνυται για την μπεκάτσα.


Η καλή φυσική κατάσταση

Ο κυνηγός της μπεκάτσας, νέος ή παλιός, μέσα του ξέρει πως η καλή φυσική κατάσταση για το είδος αυτό του κυνηγίου είναι απαραίτητη. Γιατί, εδώ που τα λέμε, έχετε σκεφτεί ποτέ ότι όσο λιγότερα πουλιά υπάρχουν σε μια περιοχή, τόσο περισσότερο περπάτημα χρειάζεται, και τα πουλιά δυστυχώς έχουν δραματικά λιγοστέψει. Έτσι, το βάδην είναι παρηγοριά στον άρρωστο, παρ’ όλα αυτά, η άσκηση ποτέ δεν έβλαψε.
Η καλή φυσική κατάσταση του κυνηγού, κατά κύριο λόγο, τον προφυλάσσει από ατυχήματα και δυστυχήματα, είτε με το όπλο είτε από παγίδες που μπορεί να κρύβει η κυνηγετική περιοχή. Είναι γεγονός πως τα αντανακλαστικά λειτουργούν καλύτερα και, σε περίπτωση που κάτι συμβεί, ο κυνηγός έχει τη φυσική αντοχή να εφαρμόσει στοιχειωδώς τους βασικούς κανόνες επιβίωσης.

Έτσι, πρέπει σίγουρα να ανταλλάξουμε την άνετη πολυθρόνα μπροστά στην τηλεόραση με καθημερινή άσκηση συντήρησης. Αυτό μεταφράζεται τόσο σε ένα καλό τζόγκινγκ καθημερινά, όσο και σε ασκήσεις σύσφιγξης στο έδαφος.
Στην ύπαιθρο είμαστε απροστάτευτοι αν κάτι συμβεί, όσο κι αν θεωρούμε πως το κινητό μάς χαρίζει τη σιγουριά που δεν είχαμε κάποτε.
Επανερχόμενοι στα πεδία της μπεκάτσας, πρέπει να προσθέσω πως οι αντίξοες καιρικές συνθήκες, όπως το χιόνι, οι ανεμοθύελλες κ.λπ. επιβαρύνουν τον αγώνα που αντιμετωπίζει ο κυνηγός, χωρίς να σκεφθούμε το ψυχολογικό κόστος, όταν δεν παρουσιάζεται πολύ πετούμενο μπροστά μας για χιλιόμετρα.

Για ολόκληρο το άρθρο πατήστε ΕΔΩ