Σαν λέξη ακούγεται εύκολα σαν πράξη σπανίζει πολύ. Μια λέξη, η οποία περικλείει ίσως το μάξιμουμ της απόδοσης, δηλαδή δύναμη - ενέργεια - πάθος - έρευνα - μυαλό - αυτοπεποίθηση. Μια λέξη στην οποία όταν αναφερόμαστε πρέπει να γνωρίζουμε κάποια βασικά πράγματα κι όχι λεπτομέρειες, γιατί τα στοιχεία που κάνουν έναν σκύλο να ονομάζεται περδικόσκυλο, μόνο λεπτομέρειες δεν είναι. Από σοβαρούς παλιούς κυνηγούς δεν ξεστομίζεται εύκολα η λέξη περδικόσκυλο. Γιατί περδικόσκυλο δεν είναι μόνο ένα ανοιχτό σκυλί που ανεβοκατεβαίνει τις πλαγιές πάνω - κάτω σαν τρεχάλας χωρίς ουσία και κάποιες φορές φερμάρει πουλιά που βρίσκονται μπροστά του. Περδικόσκυλο είναι αυτό που έχει τις πέρδικες στο μυαλό του καρφωμένες με ατσαλόκαρφα. Θα πω δυο λόγια για τα στοιχεία που πρέπει να δομούν ένα τέτοιο σκύλο. 1. Μυαλό: Ένα σκυλί που δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνο, μεθοδικό, που επαναλαμβάνει χωρίς λόγο τα ίδια λάθη, που πηγαινοέρχεται στα βήματά του πάνω στα μονοπάτια ή στις πλαγιές και δεν έχει το μυαλό να καταλαβαίνει την διαδρομή του κυναγωγού του, όσες δυνάμεις κι αν έχει δεν θα γίνει ποτέ καλό περδικόσκυλο. 2. Υπέρμετρο πάθος: Το πάθος δεν είναι τίποτε άλλο από την μεγάλη διάθεση για κυνήγι, με ανοιχτή, αλλά παράλληλα μεθοδική έρευνα, δίχως ιδιαίτερους σταματημούς και δίχως να ζητά συνεχώς νερό, σκια και παρότρυνση. 3. Την ιδιαίτερη αντοχή, η οποία θα δώσει διάρκεια στην έρευνα για τον εντοπισμό των πουλιών, που διαρκεί πολλές ώρες σε κακοτράχαλα μέρη μέσα σε ζέστη και άπνοια και άλλοτε σε ομίχλη και ψιλόβροχο ή δυνατό αέρα. 4. Οσφρητικές ικανότητες στο μάξιμουμ και παράλληλα αίσθηση θηράματος που θα οδηγήσουν σε ένα σωστό μπλοκάρισμα. Αυτοί που κυνηγούν χρόνια, ξέρουν ότι στο κοπάδι κυρίως, ακόμα κι ένα μικρό βηματάκι μισού μέτρου επιπλέον, μπορεί να κάνει τα πουλιά να πετάξουν, καταστρέφοντας μια ωραία στιγμή. (Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι ο σκύλος χρειάζεται τις αντίστοιχες εμπειρίες, ώστε να καταλάβει τις αποστάσεις που πρέπει να σταματάει πριν τα πουλιά δίχως να χάνει τα ρίσκα στη διαδρομή, ώστε να γίνεται κακόγουστα και ανεπίτρεπτα επιφυλακτικός και μαζεμένος. 5. Χαρακτήρας: Τα περισσότερα σκυλιά που ανάγονται σε τέτοιου είδους, είναι ζώα με ισχυρότατο χαρακτήρα, σε κοιτούν στα μάτια, πηδούν επάνω μας, ακόμη κι αν τα μαλώνουμε και πολλές φορές είναι ανυπάκουα από κουταβάκια ακόμη και μέχρι 3-4 ετών. Το γνήσιο περδικόσκυλο δεν κυνηγά αποτελεσματικά άλλα θηράματα όπως π.χ. ορτύκια ή ακόμα και μπεκάτσα, ιδίως όταν βρίσκεται σε σφιχτά μέρη. Αν ένας σκύλος αρχίζει και ξεχωρίζει πυκνά και ανοιχτά μέρη δεν είναι περδικόσκυλο. Δηλαδή να μαζεύεται στα πυκνά και να ανοίγεται περισσότερο στα ανοιχτά. Αυτό είναι ένα καλό μπεκατσόσκυλο. 6. Το απόρτ το θεωρώ δεδομένο γιατί για μένα δεν υπάρχει σκυλί που ψάχνει με τέτοια μανία να βρει τα πουλιά και δεν απορτάρει. Σ' αυτό το σημείο θ' αναφέρω την προσωπική μου γνώμη.Οι αγγλικές φυλές κατά την άποψη μου θεωρώ ότι είναι πιο κατάλληλες για το κυνήγι της ορεινής πέρδικας από τις ηπειρώτικες,διότι έχουν την ικανότητα να κάνουν ανοιχτή έρευνα που είναι απαραίτητη στα αχανή αλπικά τοπία. Πιστεύω ότι το πόιντερ αποτελεί την ιδανική επιλογή για το κυνήγι της πέρδικας αφού το μεγάλο πάθος,ο ψυχισμός και η μεγάλη οσφρητική ικανότητα που διαθέτει τον κάνουν ικανό να κυνηγάει όλη μέρα χωρίς να κουράζετε εύκολα.Φυσικά και το αγγλικό σέττερ μπορεί να γίνει ένα πολύ καλό περδικόσκυλο. Τελειώνοντας, θα πρέπει να πω ότι είναι δύσκολο να βρεις και στη συνέχεια να καλλιεργήσεις και να φτιάξεις ένα τέτοιο σκυλί. Χρειάζεται υπομονή, κόπο και πίστωση χρόνου. Επίσης χρειάζεται πολύ καλή γνώση των γενεαλογιών που υπάρχουν σήμερα, γιατί όλα ξεκινούν από' κει και μόνον από 'κει. Τα περδικόσκυλα αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια γιατί η ορεινή πέρδικα είναι το δυσκολότερο κυνήγι στη χώρα μας.
Πηγή www.canensis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου