Αγαπώντας, φροντίζοντας και εκπαιδεύοντας το σύντροφό σαςH παιδική ηλικία ενός κυνηγετικού σκύλου είναι μια περίοδος της ζωής του κατά την οποία θα τεθούν οι βάσεις της σωματικής και πνευματικής του ανάπτυξης, καθώς και της εκπαίδευσής του. Κατά την περίοδο αυτή, θα σφυρηλατηθούν οι σχέσεις μιας οικειοθελούς, αφοσιωμένης συνεργασίας του σκύλου με το αφεντικό του, οι οποίες θα επηρεάσουν καθοριστικά τη μετέπειτα συμπεριφορά και απόδοσή του.
Μέσα ή έξω από το σπίτι;
Πριν πάρει κανείς την απόφαση να αποκτήσει έναν σκύλο, πρέπει να έχει διευθετήσει ένα ίσως από τα πλέον σημαντικά ζητήματα: Τη διαμονή του σκύλου. Αν, δηλαδή, θα του παραχωρηθεί, με ομόφωνη γνώμη όλων των μελών της οικογένειας, μία θέση μέσα στο σπίτι σαν να ήταν ένα καινούργιο αγαπητό μέλος της οικογένειας ή θα πρέπει να διαμένει μέσα σε ένα σωστό για τις διαστάσεις της ράτσας του, καλής κατασκευής σκυλόσπιτο, το οποίο θα τοποθετηθεί μέσα σε έναν ειδικό, σκεπασμένο κλωβό, όπου θα έχει κάποια σχετική ελευθερία κινήσεων. Στη δεύτερη περίπτωση, φροντίζουμε ώστε ο κλωβός να βρίσκεται σε μια θέση απ' όπου ο σκύλος θα μπορεί να παρακολουθεί την κίνηση του σπιτιού, για να “σπάει” έτσι τη μονοτονία της μοναξιάς του. Πάντως, όλοι οι διεθνώς γνωστοί ειδικοί συμφωνούν ότι το ζώο που θα μεγαλώσει μέσα στο σπίτι και θα απολαμβάνει την κατανόηση, την αγάπη, τη φροντίδα, τη συναναστροφή και τα παιχνίδια με όλα τα μέλη της οικογένειας, θα είναι πολύ εξυπνότερο και πολύ πιο επιδεκτικό στη μάθηση και αργότερα θα το δείχνει, όταν θα κυνηγά και θα κάνει “πράγματα και θαύματα”, για να ευχαριστήσει τον κύριό του, από έναν άλλο σκύλο που θα έχει μεγαλώσει στο χώρο του μεν, αλλά απομονωμένος. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο σκύλος από τη φύση του είναι ένα από τα κοινωνικότερα ζώα.
Θέτοντας γερές διατροφικές βάσεις
Κατά την περίοδο της παιδικής του ηλικίας, την οποία υπολογίζουμε μέχρι τους 10 μήνες περίπου, ο σκύλος αναπτύσσεται γρήγορα, γι’ αυτό χρειάζεται μια τροφή πλούσια σε θρεπτικά στοιχεία. Σε ηλικία 6-8 εβδομάδων, οπότε συνήθως παίρνουμε ένα μικρό κουτάβι από τη μητέρα του, το τάισμα πρέπει να γίνεται 4 φορές την ημέρα και πάντοτε την ίδια ώρα, έστω κι αν στην αρχή το κουτάβι ζητήσει να φάει κι ενδιάμεσα. Η αυστηρή τήρηση του ωραρίου ταΐσματος είναι το πρώτο βήμα της εισόδου του σκύλου σε έναν πειθαρχημένο τρόπο ζωής.
Μόλις το κουτάβι κλείσει τους 6 μήνες ζωής, αρχίζουμε να το ταΐζουμε μόνο δύο φορές την ημέρα (πρωί και βράδυ) και κάθε φορά όση ποσότητα θέλει. Από την ηλικία των 12 μηνών, μόνο μία φορά την ημέρα και ποτέ δεν αφήνουμε στη λεκανίτσα την τροφή, για να τη φάει αργότερα. Προτιμότερο είναι να ταΐζουμε το σκύλο το βράδυ και να κανονίζουμε την ώρα του βραδινού αυτού γεύματος έτσι ώστε, αφού βγάλουμε μετά το γεύμα αυτό το σκυλί μας να “λερώσει”, να χρειάζεται να το ξαναβγάλουμε την άλλη μέρα το πρωί.
Την ποσότητα της τροφής που πρέπει να χορηγούμε στο σκύλο σε κάθε του γεύμα, την αφήνουμε από την αρχή να την καθορίσει με τη συμπεριφορά του το ίδιο το ζώο. Η σωστή για κάθε γεύμα ποσότητα τροφής είναι εκείνη που τρώει ο σκύλος λαίμαργα και χωρίς μεγαλύτερες διακοπές. Έτσι, μόλις το κουτάβι αρχίζει να διαλέγει την τροφή και να “χαζοτρώει”, έχει οπωσδήποτε χορτάσει και του παίρνουμε το πιάτο, το πλένουμε με ζεστό νερό και το έχουμε έτοιμο για το επόμενο γεύμα. Με τον τρόπο αυτό, μαθαίνουμε κι εμείς σιγά-σιγά πόση ποσότητα τροφής να ετοιμάζουμε για κάθε γεύμα.
Για το είδος της τροφής του, ο πιο κατάλληλος άνθρωπος για να σας συμβουλέψει είναι ο κτηνίατρος του ζώου.
Πάρα πολύ χρήσιμα είναι και τα διάφορα “μπισκοτάκια” των σκύλων, για να τους καλοπιάνουμε ή να τους ανταμείβουμε. Η γεύση τους αρέσει πολύ σε όλους τους σκύλους. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στη διατροφή των κυνηγετικών σκύλων, ώστε να μην παχαίνουν. Ένας αναπτυγμένος κυνηγετικός σκύλος θεωρείται ότι έχει καλή θρέψη, όταν δεν ξεχωρίζουν μεν οπτικά τα κόκαλα των πλευρών του, αλλά ψηλαφιούνται εύκολα με τα δάκτυλα των χεριών μας. Γενικά, όταν ένας σκύλος διατρέφεται σωστά και έχει την απαραίτητη περιποίηση και φροντίδα, έχει μάτια καθαρά και γυαλιστερά, βλέμμα ζωηρό, το τρίχωμά του γυαλίζει και είναι δασύ στο πιάσιμο και η αλλαγή του τριχώματός του συντελείται γρήγορα.
Μικρέ, ώρα για τουαλέτα
Προκειμένου, λοιπόν, τα κουτάβια να γίνουν πειθαρχημένα και να μη “λερώνουν” όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, προσέχουμε ώστε από πολύ μικρά, μόλις τελειώσουν ένα γεύμα, αλλά κι αμέσως μόλις σηκωθούν από τον ύπνο, να τα βγάζουμε έξω για να “λερώσουν”. Έτσι, ένας υγιής σκύλος συνηθίζει σιγά-σιγά σε έναν ελεγχόμενο τρόπο ζωής κι από τον πέμπτο μήνα της ζωής του -πολλές φορές και νωρίτερα- ζητά μόνο του να πάει να “λερώσει”. Είναι κι αυτό ένα ακόμη βήμα προς τη σωστή πειθαρχία του σκύλου.
Καθημερινή φροντίδα και περιποίηση
Η γενική περιποίηση και η φροντίδα μας για τον κυνηγετικό μας σκύλο έχει την ίδια μεγάλη σπουδαιότητα όπως η διαμονή και η διατροφή του. Όταν έχει τα μωρά της μια σκύλα, τη βλέπουμε να γλείφει συχνά και μεθοδικά ολόκληρο το σώμα τους και να καθαρίζει τα μάτια και το εσωτερικό των αφτιών τους. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς στο μεν κουτάβι μας 3 φορές την ημέρα, στο δε νεαρό κι αργότερα αναπτυγμένο σκύλο μία φορά. Η καθαριότητα τόσο του σώματος του σκύλου, όσο και του μέρους όπου κοιμάται, καθώς και του άμεσου περιβάλλοντος όπου ζει, αποτελεί ζωτική ανάγκη για έναν σκύλο και τη φροντίδα αυτή αισθάνεται κάθε ευγενές ζώο και την ανταποδίδει με τον τρόπο του, με το παραπάνω. Και μην ξεχνάτε να τινάζετε καθημερινά και να αερίζετε το στρωσίδι του -έτσι δεν θα αισθάνεστε και τη μυρωδιά του. Αναλυτικότερα, ένας σκύλος χρειάζεται καθημερινά βούρτσισμα με σκληρή βούρτσα (τα μακρύτριχα σκυλιά και χτένισμα) και μετά ένα καλό τρίψιμο με ένα στεγνό χνουδωτό πανί σε όλο του το τρίχωμα κι ανάμεσα στα δάκτυλα των ποδιών του.
Ένας υγιής κυνηγετικός σκύλος, που έχει την καθημερινή αυτή περιποίηση, κοιμάται σε καθαρό στρωσίδι, ζει μέσα σε καθαρό περιβάλλον και πηγαίνει συχνά στο κυνήγι ή βγαίνει καθημερινά περίπατο, για μία τουλάχιστον ώρα, ελεύθερος στην ύπαιθρο. Δεν συνιστάται λούσιμο με σαπούνι. Το λούσιμο μπορεί να γίνει σε έκτακτες περιπτώσεις, αλλά χρειάζεται πολύ καλό ξέβγαλμα και ειδικό σαπούνι. Στην καθημερινή περιποίηση του σκύλου περιλαμβάνεται και το καθάρισμα των ματιών με ένα υγρό κομμάτι βαμβάκι, καθώς και ο έλεγχος και ο καθαρισμός του εσωτερικού των αφτιών. Ένα π.χ. μικρό κομματάκι άγανο κριθαριού ή σταριού, το οποίο κατά τον καθημερινό έλεγχο των αφτιών του σκύλου, μπορούμε να αφαιρέσουμε μόνοι μας πολύ εύκολα, αν παραμείνει προχωράει συνήθως προς το εσωτερικό του αφτιού και δημιουργεί πολύ δυσάρεστα προβλήματα. Αν, επίσης, παρατηρήσετε ότι το εσωτερικό ενός αφτιού είναι κόκκινο ή ο σκύλος ξύνεται επίμονα ή τινάζει συχνά το κεφάλι, να τον πάτε αμέσως στον κτηνίατρό σας.
Για ολόκληρο το άρθρο πατήστε ΕΔΩ
Πηγή www.go-outdoor.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου