«Η επαφή με τη φύση είναι η προτεραιότητα» λένε οι κυνηγοί«Το κυνήγι είναι μια συναρπαστική δραστηριότητα. Δεν παίρνεις απλώς ένα όπλο και σκοτώνεις. Η βόλτα στη φύση είναι πάντα συναρπαστική. Το πρωινό ξύπνημα, η καλή παρέα, η απόλαυση ενός περιπάτου με τον σκύλο στο βουνό είναι αυτά που προκαλούν κυρίως το ενδιαφέρον».
Από μικρός ο κ. Παντελής Προδρομίδης αγάπησε το κυνήγι. Ήταν ένα χόμπι που «κληρονόμησε» από τον πατέρα του και μέχρι σήμερα συνεχίζει να πηγαίνει πολύ τακτικά τόσο σε κοντινούς όσο και σε μακρινούς προορισμούς. Είναι μια καλή ευκαιρία, όπως λέει, να ξεφύγει μαζί με τους φίλους του από την καθημερινότητα και να έρθει σε επαφή με τη φύση.
Το κυνήγι είναι ένα χόμπι με το οποίο ασχολούνται ενεργά περίπου 230.000 άνθρωποι στη χώρα μας και εκατομμύρια στον κόσμο. Ωστόσο δεν είναι αποδεκτό από όλους. Οικολογικές οργανώσεις ζητούν την πλήρη απαγόρευσή του και συχνά προχωρούν σε προσφυγές. Οι κυνηγοί βέβαια έχουν αντίθετη άποψη. «Δεν “σκουπίζουμε” τη φύση. Δεν την εξοντώνουμε. Αν δεν έρθει κάποιος μαζί μας, δεν μπορεί να καταλάβει ότι δεν καταστρέφουμε. Έχει σημασία να ζήσεις κάτι πριν πεις κάποιον “εγκληματία”», υποστηρίζει ο κ. Προδρομίδης.
Έπειτα από την πιο πρόσφατη σχετική αίτηση της Ζωοφιλικής Οικολογικής Ένωσης Ελλάδος, το ΣτΕ προχώρησε αρχικά στην προσωρινή απαγόρευση του κυνηγιού, με το αιτιολογικό ότι στην Υπουργική Απόφαση του περασμένου Αυγούστου το τότε αρμόδιο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν είχε εκπονήσει πρώτα έγκυρη επιστημονική μελέτη για τις συνέπειες του κυνηγιού στην άγρια πανίδα. Παράλληλα, το δικαστήριο έκρινε ότι το υπουργείο δεν είχε απαγορεύσει εντελώς το κυνήγι στις κατεστραμμένες από τις πυρκαγιές εκτάσεις.
Στις 17 Δεκεμβρίου ωστόσο το αρμόδιο σήμερα υπουργείο Περιβάλλοντος εξέδωσε νέα Ρυθμιστική Απόφαση, με την οποία επιτρέπεται η συνέχιση της κυνηγετικής περιόδου έως το τέλος Φεβρουαρίου, όπως είχε αρχικά οριστεί. Αφήνει όμως ανοιχτό το ενδεχόμενο να επανεξετάσει τα δεδομένα, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία, για τις μελλοντικές αποφάσεις.
Πρόβλημα οι λαθροθήρες
Οι κυνηγοί υποστηρίζουν πως το υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο είναι υπεύθυνο για τον τομέα αυτό μετά τις εκλογές, δεν είχε ακόμα τον χρόνο να αποκτήσει πλήρη γνώση του αντικειμένου ώστε να εκδώσει τις σωστές αποφάσεις και δηλώνουν έτοιμοι να συνεργαστούν με τις οικολογικές οργανώσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Επισημαίνουν δε πως το βασικό πρόβλημα είναι οι λαθροθήρες και ξεκαθαρίζουν πως οι νόμιμοι κυνηγοί και οι οργανώσεις τους συμβάλλουν μέσα από επιστημονικές μελέτες στην προστασία του περιβάλλοντος.
«Βοηθάμε τη φύση»
«ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΕΔΩ και χρόνια να ξεκαθαρίσουμε πως το κυνήγι δεν σημαίνει απλώς πως παίρνεις ένα όπλο και σκοτώνεις. Ένας σοβαρός κυνηγός δεν θα πυροβολήσει ποτέ ένα θήραμα που δεν έχει άμυνα, αλλά θα αναζητήσει εκείνο που θα τον βάλει στο παιχνίδι να το κατακτήσει. Δεν κάνουμε κακό στο περιβάλλον, αντίθετα το βοηθάμε, αφού μέσα από το κυνήγι γίνεται ο έλεγχος των ισορροπιών, ώστε να μη φτάνουμε οι άρπαγες (αλεπούδες, κουνάβια) να είναι περισσότεροι από τα θηράματα, να δημιουργούνται υπερπληθυσμοί ή να υπάρχουν είδη υπό εξαφάνιση», δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο κ. Μηνάς Ιορδάνογλου, επίτιμος πρόεδρος Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Κυνηγετικών Ειδών. Το κυνήγι, όπως λέει, είναι μια διέξοδος για να βγει κάποιος στη φύση. Ωστόσο, συμφωνεί και επιμένει πως πρέπει να γίνονται συνεχείς έλεγχοι των πληθυσμών και, όπου χρειάζεται, να υπάρχουν περιορισμοί. «Από τα 48 είδη που επιτρέπονται από την Ε.Ε., στην Ελλάδα επιτρέπεται το κυνήγι μόνο για τα 29, ενώ κατά την τελευταία 20ετία έχουν απαγορευθεί αρκετά είδη λόγω μείωσης του πληθυσμού τους. Μόνο τα τελευταία χρόνια, οι ίδιοι οι κυνηγοί έχουν κάνει 13.600 μηνύσεις για λαθροθηρία», αναφέρει.
Πρέπει να θεσπιστούν περιορισμοί στο κυνήγι;
ΝΑΙ
«Οι πληθυσμοί των άγριων ειδών μειώνονται»
Του Κώστα Παπακωνσταντίνου πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.
«Το κυνήγι σήμερα δεν ασκείται με τρόπο βιώσιμο. Τα κυνηγετικά όπλα είναι θανάσιμα αποτελεσματικά, τα μέσα μεταφοράς (οχήματα 4Χ4, ταχύπλοα σκάφη) τελειοποιούνται, το οδικό δίκτυο μάς πάει παντού, οι βιότοποι συρρικνώνονται, οι πληθυσμοί των άγριων ειδών μειώνονται συνεχώς. Παράλληλα το επίπεδο της κυνηγετικής παιδείας παραμένει χαμηλό, ενώ ο αριθμός των κυνηγετικών όπλων που κυκλοφορούν ίσως ξεπερνά τα δύο εκατομμύρια. Πώς μπορούν λοιπόν οι κυνηγοί να ισχυρίζονται ότι το κυνήγι μπορεί να συνεχίζεται όπως πριν;
Προσωπικά δεν αμφιβάλλω ότι αρκετοί κυνηγοί (ίσως μερικές δεκάδες χιλιάδες από τους 250.000 που έχουν άδεια) θα δέχονταν αυστηρούς περιορισμούς προκειμένου να ανακάμψουν οι πληθυσμοί των θηραμάτων. Δυστυχώς, όμως, η πλειονότητα των κυνηγών δεν θέλει να παραδεχθεί αυτήν την πραγματικότητα».
ΟΧΙ
«Φροντίζουμε για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας»
Του Δημήτρη Πριμικύριου κυνηγού
«Πιστεύω ότι αν οι οικολόγοι έβγαζαν τις παρωπίδες τους και συνεργάζονταν με τους κυνηγούς το περιβάλλον θα ήταν πολύ πιο προστατευμένο. Δυστυχώς, όμως, αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα μέσα από το γραφείο τους, σε αντίθεση με τους κυνηγούς που βιώνουν τη φύση και φροντίζουν για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας με τις συντονισμένες δράσεις των κυνηγετικών οργανώσεων. Αντίθετα, για τους περισσότερους οικολόγους το ενδιαφέρον στρέφεται στη διεκδίκηση των επιδοτήσεων της Ε.Ε. και αρκούνται στη δημιουργία εντυπώσεων και διαμαρτυριών κατά των κυνηγών από την τηλεόραση. Οι κυνηγοί χρειάζονται τους πραγματικούς οικολόγους, γιατί η ελληνική ύπαιθρος έχει ανάγκη από την αγάπη που, προς το παρόν, μόνο οι κυνηγοί προσφέρουν».
Πηγές
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Αράπογλου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009 ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου